Misschien heeft het iets met mijn Duitse afkomst te maken, maar ik ben een sucker voor hoorngeschal, paukenslagen en Teutoonse bombast. Of dat nu Wagner, Laibach of Helheim is. Na Av Norrøn Ætt komen de vikingen van Helheim met een fabuleus heidens werkje dat Amon Amarth doet verbleken. Helheim doet zijn death- en blackmetal even tien keer beter dan het halfingesufte Enslaved. Waarom? Omdat Helheim precies weet wanneer het welke ingrediënten in zijn druïde-brouwseltjes moet toevoegen. Teutoonse bombast blijft bombast zonder vervelende plastic orgeltjes die afbreuk doen. Zonder mystieke madrigalen ook. Maar wel met diep verwrongen vocalen, onvoorspelbare en razendsnelle gitaarsoli en een heel knappe spanningsopbouw. Enkel de term vikingmetal zou Helheim zwaar tekort doen. Helheim slaagt erin om de Edda op muziek te krijgen. En wat ik altijd al vermoedde, wordt waarheid: de Noorse mythologie van de Edda is donkerder, onheilspellender, zwaarder, depressiever, vermoeiender en meer onoverwinnelijk dan ik altijd al voor ogen had. Echte blackmetal, Teutoons geweld en Pruisische ontevredenheid gaan wonderwel samen. Ik ben benieuwd hoe deze Noren dit alles live zonder residentie-orkest kunnen neerzetten? Iedereen met een greintje onheil in zijn donder, kan zich laven aan deze meesterlijk gruwelijke CD van Helheim.
mij=Dark Essence / Bertus
4 reacties