Iedereen doet wel oeh en ah over For Emma, Forever Ago, het resultaat van Bon Ivers zelfverkozen isolement in de bergen, maar laten we niet denken dat Justin Vernon de eerste was die zich opsloot om mooie liedjes te maken voor een cd, het is iets van alle tijden. Zo keek James Vincent McMorrow een half jaar uit over de zeeën die Ierland omringen en broedde daar op de liedjes die hij ons voorschotelt op Early In The Morning. Er zijn ook zeker momenten dat deze cd zo ongeveer de Ierse evenknie is van Bon Ivers prachtdebuut. Zeker door het abrupt invallende a capella intro van openingsnummer “If I Had A Boat” werd ik aangenaam verrast. Maar McMorrow blijft verder toch wat dichter bij traditionele singer/songwriter dan Bon Iver. Maar wel een puike, die mede door zijn kenmerkende stem (denk Iron and Wine en Ray LaMontagne, maar dan net iets scheller) zich duidelijk onderscheidt. Bovendien schrijft hij hele fijne liedjes, die hij op een prettige manier orkestreert. Het is gelukkig ook niet zo dat ‘ie maar kiest voor één tempo. Zo is “Sparrow And The Wolf” bijna fel uptempo, als een Ierse drinkebroeders folksong. Dat is goed voor de afwisseling. Sowieso was die strandhut van McMorrow goed vol, want ik hoor toch echt een orgel, piano, banjo, drums en akoestische gitaar. Erg fijn vind ik “We Don’t Eat”, dat ook nog wat stof tot nadenken geeft. Early In The Morning is al met al een hele fijne plaat en ik ben benieuwd waar McMorrow in de toekomst mee op de proppen komt.
mij=Universal
2 reacties