Lior

In 2005 brak Lior als independent artiest in thuisland Australië door met het album Autumn Flow. Twee studio-albums en een live-album later heeft de singer-songwriter Down Under inmiddels aardig wat platina schijfjes verzameld. Met het compilatie-album 3-2-1 hoopt hij in Europa dit succes te evenaren. Hier in Nederland valt zijn zoete kampvuurmuziek alvast goed in the smaak: de single “This Old Love” is onlangs opgepikt door 3FM, ruim zes jaar nadat het nummer is geschreven. Na zijn fotoshoot schuift File Under bij Lior aan tafel. Van sterallures is er absoluut geen sprake: Lior is een nuchtere, vriendelijke jongen, eloquent en bijna té politiek correct. Ik spreek onder andere met hem over zijn motivatie achter 3-2-1 en de do’s and don’ts voor aspirant independent songwriters.

mij=Interview: Jasper. Foto's: Charlona
Ik zie dat je een druk tourschema hebt. Voelt het stiekem soms meer als een baan dan een creatieve uitlaatklep?
Lior: ‘Een tournee is altijd een beetje intens. Ik doe het meestal in blokken om mezelf ruimte en overzicht te gunnen creatief bezig te zijn.’
3-2-1 dient als een introductie van Liors muziek voor het publiek buiten Australië. Denk je in de tussentijd na over een nieuw album?
Lior: ‘Het begint een beetje te komen. Maar mijn derde album Tumbling into the Dawn kwam in Australië slechts een paar maanden geleden uit. Een aantal nummers op die plaat staan ook op de 3-2-1-compilatie.’
Toch kan ik mij voorstellen dat het uit de kast halen van ouder materiaal nieuwe creatieve impulsen aanwakkert. Klopt dat?
Lior: ‘Het is cool, want heel veel nummers die ik nu speel zijn dus relatief nieuw. Er is een goede mix tussen nieuwe en oude liedjes. Maar inderdaad…het spookt wel door mijn hoofd. Maar ik heb geleerd om mijn instinct te volgen wanneer ik uit mezelf de behoefte heb te schrijven, in plaats van non-stop bezig te blijven. Als je schrijft zonder er zin in te hebben, dan wordt het gewoon shit, weet je…’
Is het vanzelfsprekend voor jou om inspiratie te halen uit verschillende landen en culturen tijdens een tournee als deze?
Lior: ‘Ik kan niet schrijven tijdens een tournee. Meestal neem ik die ervaringen mee naar huis. Mijn brein werkt niet op een creatieve manier als ik op reis ben. Als ik me focus op mijn performance, dan gebruik ik een ander gedeelte van mijn hersenen. Ik kan me dan moeilijk ontspannen. Het duurt voor mij een dag of twee, drie om weer terug te gaan naar creatieve modus. En tijdens een tournee heb je nooit drie dagen achter elkaar vrij.’

Betreft 3-2-1, wat is jouw voornaamste drijfveer achter een compilatie-album in deze vorm?
Lior: ‘De afgelopen vijf, zes jaar heb ik drie albums in Australië uitgebracht. Voor mijn gevoel was ik dus klaar om buiten Australië te treden en mijn horizon te verbreden, zo gezegd. En ik wilde graag Europa verkennen. 3-2-1 leek mij een logische manier op de laatste paar jaar op te sommen. Het gaf me ook een kans om al mijn favoriete nummers te selecteren en een album te maken die representatief is voor de hoogtepunten tot nu toe.’
Je had een aardige verzameling studiomateriaal om uit te kiezen. Was het moeilijk om deze compilatie samen te stellen?
Lior: ‘Een klein beetje…het ging vooral om de details. Het was lastig om er een album van te maken in plaats van slechts een collectie losse nummers. De uitdaging was om continuïteit te creëren en er een verhaal van te maken.’
Was er bij 3-2-1 extra productie nodig om de plaat zoveel mogelijk te laten klinken als een geheel?
Lior: ‘Ja, goede vraag. Het zat vooral in de mastering: je kunt met mastering dingen doen die lijken op een nieuwe mix, zoals bijvoorbeeld het veranderen van de EQ. We zijn niet teruggevallen op de originele mixen.’
Heb je toevallig ook heropnamen gedaan?
Lior: ‘Geen heropnamen, nee…vooral veel remastering om het mooi te laten voortvloeien als op een album.’
Hoe beschrijf je jezelf in de studio? Ben je een pietje precies of hou je opnames liever ruw door slechts een of twee takes te doen?
Lior: ‘Ik ben absoluut een perfectionist. Schrijven duurt vaak wel even…vooral voor songteksten neem ik mijn tijd. Als ik een nummer wil schrijven die ik over een lange periode hoop te spelen moet ik er zelf helemaal weg van zijn. En dat betekent dat ik mij moet identificeren met elke zin. Elke zin in de songtekst moet een diepe betekenis hebben. Als ik een liedje speel wil ik mezelf bezinken in verschillende momenten, zodat het constant voelt als iets nieuws. Een krachtig onderwerp dat iets in mijn leven vertegenwoordigd: of het nu een persoon is of…’ *pauzeert*
Iets dat continu bepaalde gevoelens weet op te roepen…?
Lior: *knikt* ‘…dat is de enige manier waardoor ik een tijdlang met plezier liedjes kan spelen die tegelijkertijd voor mezelf vers aanvoelen.’
Ben je van plan de drie studio-albums Autumn Flow, Corner Of An Endless Road en Tumbling Into the Dawn in Europa uit te brengen?
Lior: ‘Ik denk het wel. Het is grappig, want veel mensen die 3-2-1 kennen komen tegenwoordig na afloop van mijn optredens vragen naar de overige nummers. 3-2-1 is een hele goede introductie, maar misschien stel ik de overige albums beschikbaar voor mensen die verder willen kijken als ik terugkom.’
Is het misschien een idee deze platen te verkopen bij jouw live-optredens?
Lior: ‘Ja, precies. Ik moet me regelmatig verontschuldigen aan fans dat bepaalde liedjes die live speel niet zijn uitgekozen voor 3-2-1.’
In welke mate brengt het toeren in Europa jouw loopbaan in eigen land in perspectief?
Lior: ‘De laatste paar jaar in Australië ben ik een betere songwriter en performer geworden. Op een bepaalde manier is dit fijn. Omdat Australië zo ver weg is voelt Europa als een totaal andere wereld. Het is fijn om hier te komen met zoveel zelfvertrouwen. Australië is een geweldige voorbereiding geweest.’
“This Old Love” heb je ruim zes jaar geleden geschreven. Is het lastig om die connectie te hervinden bij de wat oudere liedjes?
Lior: ‘Soms, maar het is daarentegen geweldig die connectie te maken bij een nieuw publiek. Dat is een prachtig iets. Het voelt alweer nieuw voor mij als ik zie hoe “This Old Love” door het publiek hier wordt ontvangen.’
Voelt het soms niet een klein beetje banaal?
Lior: ‘Als dat het geval is, is het meestal een teken dat je afstand van een nummer moet nemen. Soms als je een nummer een tijdje in de kast zet en vervolgens weer speelt voelt het weer goed. Dit is de eerste keer in Nederland en “This Old Love” is het enige nummer op de radio. Thuis in Australië moet ik mijn set wat meer afwisselen.’

Je zei eens in een interview dat je jezelf geleidelijk meer als zanger dan als gitarist bent gaan beschouwen. Op het oudere materiaal vormen gitaar en zang samen een sterke basis, maar het nieuwe materiaal is qua instrumentatie een stuk breder aangelegd. Nu je Europa aan het verkennen bent, is het van belang een zekere balans te vinden?
Lior: ‘De meeste liedjes worden geschreven met gitaar en stem en staan daarmee prima op zichzelf. Maar je hebt gelijk, met name bij Tumbling Into The Dawn was er meer sprake van een bandgeoriënteerd geluid. Ik gebruik de gitaar primair als gereedschap om mee te schrijven. Bij het zingen kan ik mezelf juist wat meer ontketenen.’
Kan in jouw optiek het gitaar spelen en zingen tegelijk elkaar beperken?
Lior: ‘Goede vraag. Soms. Ik geniet erg veel van zingen zonder gitaar te spelen. Ik heb sinds kort een paar momenten met mijn band gehad waarbij ik de gitaar neerleg en compleet vrijuit zing. Maar ik denk dat veel van mijn nummers zich karakteriseren door de interactie tussen zang en gitaar.’
Welk moment was voor jou doorslaggevend om nummers te willen schrijven en vertolken?
Lior: ‘Ik was ongeveer 10 jaar oud en herinner me dat ik toen heel graag de gitaar wilde leren. Ik weet alleen niet meer waarom, maar wel dat ik muziek hoorde die mij enorm raakte. Met gitaar spelen begon ik eerst en pas later ging ik zingen. Hoewel ik toen geen goede zanger was – sterker nog, ik was afschuwelijk – voelde het als de muzikale kern waarin ik mezelf kon uiten.’
Autumn Flow heb je met bescheiden doeleinden geschreven en opgenomen. In hoeverre heb je die doe-het-zelf mentaliteit in stand weten te houden? Durfde je door het succes van die plaat ambitieuzer te denken?
Lior: ‘Zeker. Bij de tweede plaat, Corner of an Endless wilde ik juist dingen uitproberen die ik bij Autumn Flow niet deed. Ik werkte toen met een 25-koppig orkest, dat was iets totaal anders. Dat was een grote klus, groter dan ik eerst anticipeerde. Maar weet je, ik ben trots dat mijn tweede plaat een donkerder album is met die orkestrale arrangementen. Tumblin Into The Dawn is weer een echte bandplaat. Je moet het voor jezelf interessant houden, want zodra het een formule wordt sterft de passie.’
Hypothese: ik wil het gaan maken als independent artiest. Wat voor advies zou je mij geven?
Lior: ‘Elke independent artiest die doorbreekt is afhankelijk van een bepaalde tijd en plaats. Ik had mazzel dat er tijdens de release van Autumn Flow een grote opmars van interessante singer-songwriters bezig was in Australië. Het kwam op het juiste moment samen. In mijn geval denk ik dat het komt omdat ik heel veel tijd steek in het schrijven van liedjes. Autumn Flow had iets universeels, waardoor mensen zich ertoe aangetrokken voelden. Maar uiteindelijk schreef ik die plaat voor mezelf. Ik had er geen hoge verwachtingen bij. Het was vooral belangrijk deze nummers zo goed en tijdloos mogelijk neer te schetsen. Ik denk dat er een zekere pure intentie achter zit. Dus als independent artiesten mij vragen wat je moet doen, zeg ik meestal: ‘Als je veel aandacht besteedt aan je ambacht doet die al heel veel werk voor je.’’

Is het wel zo dat je als independent artiest vanzelf meer betrokken bent met andere aspecten dan je muziek?
Lior: ‘Ik heeft veel fijne, getalenteerde mensen om me heen. Ik wist vroegtijdig dat ik niet alles zelf kon doen. Er zijn altijd mensen die betere strijkersarrangementen kunnen schrijven of beter kunnen produceren dan ik. Ik focus me vooral op het worden van een goede singer-songwriter. Maar als independent artiest probeer ik nog steeds zo betrokken mogelijk te zijn.’
Denk je dat een doe-het-zelf mentaliteit als artiest van belang is om jezelf te behoeden voor de muziekindustrie?
Lior: ‘Ja…het is eigenlijk een geluk bij een ongeluk dat Autumn Flow uikwam in eigen beheer. *lacht*. Ik heb veel demo’s rondgestuurd naar diverse labels, maar ik wist toen niet hoe het muziekwereldje werkte. Veel schoot ik er niet mee op. Uiteindelijk hakte ik zelf de knoop door en leende ik geld om mijn plaat zelf te maken. Door middel van mond-op-mondreclame bleken mensen spontaan de connectie met Autumn Flow te voelen. Dit terwijl ik alle creatieve controle had. Ik ben zó blij dat ik het op deze manier heb aangepakt.’
Is het vooral een kwestie van geluk of volharding?
Lior: *lacht wederom* ‘Een combinatie van beiden.’