Dat zou je in Nederland eens moeten proberen; een kerel aanstellen als leraar die in zijn vrije tijd zanger was van Darkthrone en nu Sarke en bezig is met een documentaire over blackmetal in Scandinavië. Ja, ja, Nocturno Culto is me er eentje! Het genre van loutere blackmetal is me niet echt gegeven. Toch zie ik enorme progressie in Sarke. Het debuut Vorunah was niet bepaald om over naar huis te schrijven. Ach, Culto’s voordeel was dat de laatste Darkthrone ook niet echt een creatieve uitspatting was. Culto graaft met Sarke diep in het verleden van Venom. De een zegt dan dat hij direct een pastiche uitvoert, de ander zegt dat hij stellig vasthoudt, en van geen meter afwijkt van zijn roots. Tja, het overdondert en de boosheid zit er aardig in. Maar, ik vind het nog altijd heel cliché en voorspelbaar. Houterig zelfs met een loom, sloom doomgehalte waar ik niet echt geduld voor kan opbrengen. Ook black metal mag van mij wat beukender en sneller. Want laten we wel wezen. Met Venom op 45 toeren kom ik ook wel aan mijn trekken. Daar denk ik dan wel de krasse vocalen van Culto bij. Zo creatief ben ik dan weer wel. Ik vermoed dat oprichter Thomas Bergli van Sarke met het in huis halen van Culto in een managementscrisis verkeert. Hij baalt ervan dat Culto zijn project om zeep helpt en er iets anders van probeert te maken dan Bergli voor ogen had. Wat doorklinkt is een eenvoudige opzet van enkele niet soepel op elkaar volgende klanken gevolgd door een zanger die heel wat anders van plan is met Sarke. Tja, ik ben bang dat Sarke niet al te lang in deze vorm zal blijven bestaan.
mij=Indie / Suburban
4 reacties