Het is behoorlijk warm in ons huis, ik heb een weekje vrij en de loomheid is aan het toeslaan. Ik ben een boek aan het lezen over een lifter die door Amerika trekt en de woestijn beschrijft. Om daar een passende soundtrack bij te hebben, besluit ik om The Road To Damascus van Syriana er nog maar eens bij te pakken. Uiteraard ligt Damascus, waar de plaat gedeeltelijk ook is opgenomen, in Syrië en zit ik qua boek op het verkeerde werelddeel, maar verder past het qua sfeer prima. Het album komt uit op Peter Gabriels label Real Word Records en dan weet je in ieder geval dat het geluidstechnisch allemaal snor zit. Soms zelfs wel wat te snor. Syriana is een samenwerking tussen Syriër Abdullah Chhadeh die de Qanun bespeelt en daarmee de oosterse sound bepaalt. Daarnaast zijn er van het westerse continent Bernard O’Neill (o.a. bassist en pianist) en Nick ‘Dubulah’ Page (o.a. gitaar en keyboard), bekend als bassist van Transglobal Underground en om zijn samenwerking met diverse Afrikaanse muzikanten. Zij zorgen samen meer voor de meer westerse invloeden. Daarnaast zijn er gastmuzikanten waaronder zanger Lubana Al Quntar, maar de zang voert niet de boventoon. Het is allemaal prachtig gedaan, de muziek is sferisch, maar het klinische geluid raakt me niet. Daar komt bij dat ik me bij de huidige beelden uit Syrië helemaal geen ingetogen prachtige muziek kan voorstellen. Daar kunnen de muzikanten uiteraard niets aan doen, maar wat meer vuur had er wat mij betreft in gemogen. Toch is het zo’n typische Real World-plaat en fans van dit label zullen hier best blij mee zijn.
mij=Real World / Proper / Rough Trade
2 reacties