Ik trok laatst maar de conclusie dat ik gewoon een haat-liefdeverhouding heb met punkrock. Waar ik niet van hou zit meestal in de hoek van de emocore, poppunk of skatepunk. Denk aan bands die een paar simpele akkoorden op de gitaar kunnen spelen, weinig afwisseling laten horen, en een overdreven en/of arrogante zanger hebben met felgekleurd haar die wat puberale teksten staat te brallen. Doorgaans hou ik toch meer van de energiekere en snellere hardcore variant. Het Nijmeegse Antillectual overtuigt me dat het eigenlijk niet zo zwart-wit is. De band, die wel wordt vergeleken met Propagandhi, Strike Anywhere en Rise Against, maakt namelijk een aangename mix van poppunk, emo en hardcore. Op Start from Scratch! lijkt de band wat bewuster op zoek te zijn gegaan naar de melodie met een vleug emo. Op nummers als “America’s Worst Role Model” en “The New Jew” kan mij dat niet zo bekoren, maar er is verder eigenlijk weinig te klagen. Natuurlijk bevallen de snellere stukken me dan goed, maar de nummers zitten ook vol met oprechte en geloofwaardige sociaal en politiek betrokken teksten, zoals op “Kraken Gaat Door” dat gewoon in het Engels wordt gezongen (‘Squatting continues’). Daarnaast vind ik de refreintjes best wel aanstekelijk. Zo zit het refrein van “Every Crisis Is a Moral Crisis” al een tijdje lekker in mijn hoofd te zoemen: ‘Bring it on. Let’s start from scratch!’ Bovendien treedt de band veel op in Europa en de USA (regelmatig ook met bekende genregenoten) en dat kun je horen aan het strakke, routineuze en gevarieerde spel. Verder is de energie van de live optredens goed vastgelegd op dit album. Wat je dan van punkrock vindt is natuurlijk persoonlijk, maar Antillectual laat hier uitstekend zien dat er een verschil is tussen goedkoop entertainment en oprechte muziek van gedreven muzikanten.
mij=No Reason / Sonic
4 reacties