Nee, Note to Amy is niet een brief aan een vlieger voor een pas overleden soulzangeres. Note to Amy is een punkrockmetalband die alle aandacht verdient met het debuut Midnight Arsons / Morning Ghosts. Omdat ik vind dat er elke dag wat te vieren valt, heb ik gewacht tot de beste band om de hoek komt kijken om de ruimte op te eisen voor mijn honderdste recensie voor File Under.
Het Bossche Note to Amy is alweer een sinds 2005 bezig. Een tijdje terug al met de EP The Lady’s First Song. Tijdens een Slayer-concert in de Brabanthallen werd me gevraagd wat ik van de band en de EP vond. Ik antwoordde dat een combi van punk, rock en metal altijd mijn voorkeur heeft, maar dat ik zeer kritisch ben op goede melodieën, scherpe riffs, een logische spanningsopbouw per song, een overdonderende productie en bovenal vocalen die eigen zijn en behoorlijk flexibel. Het ontbreekt de gemiddelde Nederlandse band namelijk aan goede vocalen die emoties direct overbrengen en melodieën kunnen dragen.
Of ik Remco Tun, destijds de nieuwbakken vocalist wat vond? Ja, maar hij kan nog veel meer. Hij moest leren zijn timbre ten volle te benutten. Daarbij geruggensteund door goed op elkaar ingespeelde muzikanten die gezamenlijk muren kunnen optrekken en tegelijkertijd fragiel durven te zijn. Anno nu komt Note to Amy na jaren klussen, schaven en poetsen dan toch eindelijk met dit debuut. Met verve. Want, deze cd is krachtig en bevat alle elementen waarom een stel muzikanten hun emoties zou moeten kunnen omzetten in muziek. De heren hebben de tijd genomen om genres grondig te analyseren en deze voor hen te laten werken. Neem dus de intense kracht van de metal, de melodie, de emotie en de melancholiek van de rock en het compacte venijn van de punk en je komt uit bij het totaalgeluid van Note to Amy.
Tun heeft zijn zuiverheid en volume behouden. Hij mist net de donkerste laag waardoor Note to Amy als een Nederlandse Volbeat zou klinken. Remco Tun is een tandje lichter van toonaard. Maar, en dat maakt het verrassend en leuk, in een song als “Tidal Waves vs. Phantom Pain” heb je maar heel weinig fantasie nodig om in Note to Amy een tweede Ozzy Osbourne ft. Randy Rhoads te zien.Note to Amy voegt verder naadloos Ignite, AFI (zonder orkestrale bombast), Bad Religion, Danzig , oude Soundgarden, Thrice en Senses Fail toe aan zijn rijke punkmetal-oeuvre. Het venijn zit ‘m in de staart. Pas bij “Brandy Of The Damned” komt de synergie tussen de genres echt goed los. De instant-festivalhits “Your Name Here” en “A Wreck A Wreck A Wreck” nodigen uit tot meezingen omdat alles klopt. Tempo, instrumentarium en goed op elkaar afgestemde zangpartijen plus gastvocalen.
Deze honderdste recensie verdient een plek voor een uitzonderlijk goed album. Nu de populariteitspolls nog en de landelijke bekendheid.
mij=Graviton
Remco Tun heeft eigenlijk Remco Tuns!