Dit derde album van het Franse Zubrowska is wat Neurosis, Converge en Gojira bedoelen met het einde der tijden. Let niet op de teksten, want die zijn onbegrijpelijk en behoorlijk verknipt, maar let vooral op de genadeklappen die Zubrowska voor ons luisteraars met de gevoelige oortjes in petto heeft. Dit noemt de band deathcore met een knipoog naar de zieke geesten van Modern Life Is War of een Steve Austin van Today’s The Day. Alsof Saint Vitus het oeuvre van Dillinger Escape Plan verkent. Zubrowska is genadeloos hard, snel, bruut, lomp en kent de klappen van de zweep als het om vertrouwde deathmetal gaat. De toonaard is op zijn allerlaagst, de drums zijn van een bombast waarbij een olifant vergeleken nog een sierlijk dier lijkt. Zubrowska Are Dead heeft alles in zich om dit verknipte zooitje Fransozen op de kaart te zetten. Nu nog een wat meer heldere productie en iets meer aandacht voor echte songs in plaats van semi-uitgekristalliseerde tussendoortjes en we hebben met een brilante plaat van doen. Een band als Unsane zou ter inspiratie eens hiernaar moeten luisteren. Zubrowska stelt ons in staat om een directe lijn te trekken tussen de beste deathmetal van de jaren negentig en de mathcore tot en met 2005. Alles wat daarna komt is slechts een afgeleide van en doet qua intentie niet ter zake.
mij=Bollocks
4 reacties