Het was een hele vreemde gewaarwording. Midden in het Amerikaans punkgeweld van de verzamelelpee Flipside Vinyl Fanzine vol. 3 van het roemruchte Flipside-fanzine klonk opeens een poeslief liedje over fietstochtjes compleet met fietsbelgerinkel. Met “Cycling is Fun” maakte het Japanse trio Shonen Knife mij gelijk fan voor het leven. Juist in die bloedserieuze punkscene van de jaren tachtig was het een verademing dat er zo’n gezellig bandje bestond.
Dat de Amerikaanse DJ Rodney Bingenheimer van KROQ en vele musici (met voorop ene Kurt Cobain), net als ondergetekende, de band volledig omarmden mag ook niet meer dan logisch zijn. De puntige punky pop van Shonen Knife met teksten over lekkere snoepjes en ander voedsel, lieve dieren en felle kleuren was wel even een verademing.
mij=Interview: Vonx. Foto's: Bart
Naoko Yamano is de zangeres en gitariste die al dertig jaar Shonen Knife aanvoert. Want ja, ze bestaan nog steeds, zijn niet te stoppen en brachten om hun jubileum te vieren ook nog eens hele leuke cd uit: Osaka Ramones waar de dames hun versies te horen geven van de klassiekers van The Ramones, één van hun grootste voorbeelden.
Naoko: 'De poppy melodieën van the Ramones en de stem van Joey Ramone hebben me altijd geïnspireerd. Behalve the Ramones heb ik mijn hele leven naar the Beatles en de vroege punkbands als the Buzzcocks geluisterd. Zonder die bands was er geen Shonen Knife. Als iemand me ooit had verteld dat we na dertig jaar nog steeds zouden spelen had ik ze trouwens nooit geloofd hoor.
Muziek is mijn leven en als ik zie hoe onze fans nog altijd enthousiast reageren weet ik waarom we dit doen. Ik word ook enorm gesteund door de mensen in mijn omgeving. Ik zou niet weten waarom we dus zouden moeten stoppen nu.'
Met drumster Emi die in 2010 toetrad zijn Naoko en bassiste Ritsuko strakker en heftiger dan ooit. Hoog tijd ook voor een nieuw album met deze line-up misschien?
'Jazeker, zo gauw mogelijk. Ik moet alleen nog wat meer nummers schrijven. Eerst spelen we nog in Japan in oktober en dan nog de VS in oktober en november en dan weer Japan in december. Als we tussendoor kunnen opnemen, graag! Maar het is hectisch nu we onze dertigste verjaardag vieren. Een van de optredens in Japan is een benefiet voor de vreselijke aardbeving eerder dit jaar. Omdat we in Osaka ver weg wonen van waar het gebeurde is ons persoonlijk niets gebeurd, maar we willen alles doen voor onze landgenoten in de getroffen streken.
Toen we bekend werden was er nog geen internet, de mensen in Europa en Amerika wisten niks van ons behalve de liedjes die we op cassettes uitbrachten. Misschien omdat ze niks wisten hechtten ze er meer waarde aan? Zelf hebben we ook niet het idee dat onze muziek zo anders was. In ieder geval niet typisch Japans, bijna alle muziek waar wij naar luisterden in die tijd kwam niet uit Japan en we zingen natuurlijk ook Engels.
Voor een band als ons is nu natuurlijk het internet perfect. Dat maakt echt alles veel makkelijker. Alle informatie en muziek gaat zo snel de wereld over, de enige moeilijkheid is om in de zee van informatie herkenbaar te blijven. We gaan gewoon verder. Rock On!'
2 reacties