Gregory Page – My True Love

Geen idee of het doelbewust is of niet, maar deze plaat van Gregory Page komt precies op tijd. De zomer ligt weer achter ons en heeft onherroepelijk plaatsgemaakt voor de herfst. Buiten regent het, ‘s avonds wordt het steeds vroeger donker en de verwarming gaat weer aan. My True Love past prima bij de donkere herfst- en koude winteravonden. De van oorsprong Britse, maar al jaren in Amerika wonende Page, croont er lustig op los. Zijn muziek is jazzy en melancholisch en brengt je in de sfeer van een rokerige nachtclub in de jaren dertig van de vorige eeuw. Page groeide op in een Armeens-Iers gezin in Noord-Londen, zijn ouders ontmoetten elkaar in het Midden-Oosten waar zij afzonderlijk van elkaar met hun band op tournee waren. In Londen studeerde hij klassiek gitaar en compositie- en muziekleer aan het Trinity College of Music. Inmiddels woont hij al weer jaren in de Verenigde Staten waar hij een goede naam heeft opgebouwd en en veel samenwerkt met vrienden als Jason Mraz en AJ Croce. Page’s teksten zijn verrassend en tillen zijn liedjes over de liefde naar een hoger niveau en zo worden ze nergens gewoon of afgezaagd. Het is knap dat Gregory Page met My True Love een cd heeft gemaakt die de sfeer oproept van Chet Baker en Billie Holiday maar toch niet oubollig klinkt. Gezien het succes van collega-crooner Michael Bublé en de wat modernere jazz van Jamie Cullum denk ik dat Gregory Page geliefd kan worden bij een heel groot publiek. Tip voor de kerstman!

mij=Pinkertone / V2