Soms heb je van die dagen dat je beter in bed kunt blijven liggen. Eerst trapte ik in uitgespuugde kattenbrokken en daarna kon ik mijn wijk niet uit wegens werkzaamheden. Vervolgens moest ik een noodstop maken net over de heilige verkeerslichtenstreep wat mij een flits opleverde. Aangekomen op mijn werk bleek ik al meteen een vergadering in te moeten die twee uur eerder was dan dat dit in mijn gedachten stond. Gelukkig was daar nog de cd die mij onderweg vergezelde. The Subways was op basis van mijn playlist zelfs geadviseerd door Last.fm. Money & Celebrity is hun derde langspeler. Ik kende de band echter niet en al snel bleek waarom. Het trio klinkt als een stel oproerkraaiers die overdag in een pak lopen en hun middelvinger opsteken als niemand het ziet. Stoere rock met punkrand die waarschijnlijk de zaal in een springende extase brengt. Het probleem is alleen dat de clichés je zo om de oren vliegen, dat ik het gevoel heb dat dit gemaakt is om te verkopen. Nee, ik geloof het niet. De eerste single “We don´t need money to have a good time” zou zomaar een hit kunnen worden. Mij kan Money & Celebrity echter niet bekoren. En ik had toch al een slecht humeur.
mij=Cooking Vinyl / V2
tja, ik kende ze wel, met name de eerste plaat is prima, maar deze derde… nee laat maar voorbijgaan.