Soms valt bij mij het kwartje laat. Dat kan diverse redenen hebben. Ik heb het niet zo op hypes, dus wil een gehypte plaat nog wel eens een tijdje negeren. Maar soms hoor ik in eerste instantie iets niet in de muziek, wat ik later wel hoor. Kan een kwestie van acquired taste zijn, maar soms staat je hoofd niet naar een bepaalde plaat. In het geval van Jane’s Addictions Ritual de lo Habitual was het een combinatie van alle drie. Mijn huisgenoten gingen plat voor die plaat en band, ze gingen zelfs naar een Neil Young-concert waar Jane’s Addiction in het voorprogramma speelde om na het derde nummer van Young te verdwijnen en mijn kop stond er toen even niet naar. Maar omdat ik die plaat zo vaak door het huis hoorde schallen, is er wel wat blijven hangen. Vooral “Been Caught Stealing” was een nummer dat in mijn kop bleef hangen, mede door de absurde clip. Het bericht dat er een nieuwe Jane’s Addiction aankwam deed me nu dus wel opveren, want nu stond mijn hoofd er wel naar. En gelukkig maar, want wat een plaat. De band keert terug naar het geluid van Nothing Shocked en Ritual de lo Habitual, maar klinkt toch opvallend fris. Wellicht is dat de bijdrage van TV on the Radio‘s David Sitek en door het opvallende gitaarwerk van Dave Navarro. Maar het klinkt vooral alsof Perry Farrell weer eens een echt Jane’s Addiction wilde maken. Geen pogingen om de klappers naar de kroon te steken, maar gewoon tien nummers zonder echte uitschieters naar boven en naar beneden. En soms heb je dat gewoon even nodig, zo’n degelijk potje gitaarherrie. Puike plaat!
mij=Capitol
4 reacties