Als er een artiest is geweest die afgelopen jaren bizar veel muziek uitgevoerd heeft zonder ook maar een fractie te verzwakken, dan is het wel Peter Broderick. Kijk maar eens alleen al wat hij dit afgelopen jaar gedaan heeft in Nederland aan optredens in steeds weer wisselende samenstelling. En altijd weer even mooi. Vind ik dan. Naast die optredens is er ook een voortdurende stroom aan releases die al net zo mooi zijn. Sinds 2009 brengt is hij (naast reguliere albums) bezig met een indrukwekkende ‘Music For..’ reeks. Na Music For A Sleeping Sculpture, Music For Contemporary Dance en Music For Conregation komt hij nu op de proppen met Music For Confluence, een soundtrack voor een film van Jennifer Anderson en Vernon Lot die het verhaal vertelt over nooit opgeloste vermissingen en moorden op jonge meisjes in de jaren tachtig in Idaho. Ook dat kun je met een gerust hart aan Broderick overlaten kun je concluderen na beluistering. Vanaf de muziek die Peter ‘normaal’ gesproken maakt naar het scheppen van een sfeer van suspense en intriges is het blijkbaar maar een klein stapje. Alleen in het afsluitende “Old Time” kiest hij ervoor om zang te gebruiken, de rest van de songs is geheel instrumentaal en bovendien nog behoorlijk minimalistisch qua opzet. De songtitels lijken het verhaal al te vertellen en dat is in combinatie met de bij tijd en wijle rillingen opwekkende muziek van Broderick genoeg. “The Last Chistmas” met zijn vage arpeggio´s op de piano en als een geest dolende melodielijn op hetzelfde instrument. Grappig is dat ondanks dat sommige stukken best kort zijn, de liedjes toch altijd afgeronde scenes lijken te beschrijven en niet maar pardoes eindigen. Doseren kun je dus uitstekend aan Broderick overlaten.
mij=Erased Tapes / Konkurrent
4 reacties