De afgelopen maand ben ik verhuisd. Nu woon ik drie straten verderop. Tevoren kon ik maar een tiental verhuisdozen van mijn vorige verhuizing vinden, en het nieuwe appartement was toch dichtbij, dus ik besloot een meerdere keren op en neer te gaan rijden, fietsen en lopen. Moest kunnen toch? Nou… Dat was dus vrij onverstandig. In het nieuwe huis ontstond een soort van geëxplodeerde berg uitgepakte cd’s terwijl ik hun dozen nodig had om de nog overgebleven cd’s alweer weer mee in te pakken. Enkele dozen bezweken zelfs onder hun lading, maar dat deden ze gelukkig op redelijk praktische plekken (midden op de zebra op de Oranjesingel had óók gekund). Ook al mijn ooit zorgvuldig geordende cassettebandjes uit de jaren negentig donderden glorieloos over elkaar. Over de ordening van mijn cd’s durf ik het al helemaal niet meer te gaan hebben. Laat ik het zo zeggen: ik heb nog niet eens een kást. Vriendinlief vond mijn voorstel om iets van de site cd-rek.nl aan te schaffen maar duur. Zelf stelde ze balorig het allergoedkoopste alternatief voor. Mmmm.. ik ben er nog niet uit. Maar ja, mijn huis moet er ook niet gaan uitzien als een platenzaak. Al is er inmiddels een oplossing. Toen ik onlangs bijna helemaal klaar was met de verhuizing, vond ik in een vergeten gangkast namelijk het onvermijdelijke: alle kwijtgeraakte verhuisdozen van de vorige verhuizing. Faal. Een van de weinige voordelen van verhuizen was dat ik tussen de omgevallen stapel promo-cd’s het solo-album van Ali Love terugvond. Lekker pretentieloze eightiessynthpopdisco uit Londen uit 2010, pas afgelopen juni in Nederland uitgekomen, met “Smoke & Mirrors” als hoogtepunt. Ali Love is momenteel echter actueler dan destijds, dankzij remixen en omdat hij Justices single “Civilization” inzong. Hij deed ook vocalen in de Chemical Brothers’ “Do It Again”, trouwens. Iedereen die op zoek is naar Kele-achtige retro-electropop, mag Love wel even checken. Tijdloos.
mij=Back Yard / Rough Trade
2 reacties