Jaarlijst 2011: Guuzbourg

Omdat tradities er zijn om in ere te houden, lijn ik voor FU de beste reissues en compilaties op die ik het afgelopen jaar hoorde. Toegelicht, natuurlijk, want enkel tien titels op een rijtje zetten kan mijn zoon van vijf ook.
1. Serge Gainsbourg – L’Histoire de Melody Nelson (Universal)
Inkoppertje, zou je denken, maar eerder dit jaar lieten Universal en de erven Gainsbourg zich van een minder mooie kant zien met de Intégrale box. Die er mooi uitzag, maar de extra tracks, waar je ‘t als fan toch van moet hebben, waren weinig bijzonder. Toch gekocht, natuurlijk, want zo gek ben ik wel. Het enige merkwaardige aan de ‘Melody Nelson’-box is dat op de bijgesloten dvd niet de tv-special staat die indertijd (1971) van alle nummers is gemaakt. Nu staat die wel compleet op YouTube en op eerder verschenen dvd’s, maar toch. Verder niets dan lof. Uitstekende toelichting (onder meer door Andy Votel van het Finders Keepers-label, die uitvogelde wie de muzikanten zijn die meespelen op de plaat), fraaie documentaire en een cd met outtakes om van te watertanden. Eigenlijk geen outtakes, maar de oorspronkelijke, langere opnames van de nummers die ingekort op het album terecht gekomen zijn. Dat moest toen he, vinyl en zo. Eens te meer blijkt wat een meesterwerk Gainsbourg en zijn arrangerende compaan Jean-Claude Vannier met minimale middelen hebben gemaakt. Driewerf hurrah!
2. Candi Staton – Evidence: The Complete Fame Records Masters (Ace/Kent)
Mijn droombaan is archivaris bij het Britse conaisseurs-label Ace/Kent. Week in, week uit naar goud graven in archieven van legendarische labels, de schatten zo glimmend mogelijk oppoetsen en perfect geannoteerd de wereld in sturen. Vrijwel alles wat Ace/Kent uitbrengt is om door een ringetje te halen, maar deze verpletterend mooie, complete reissue verdient een voetstuk. Zoals Candi over stukgelopen relaties, slechte mannen en verdovende middelen zong, zo zongen er maar heel weinig. Ellende, uitgesmeerd over twee cd’s, die louterend werkt.
3. Diverse Artiesten – Leo Blokhuis presenteert The Sound of the South (Universal)
Over ellende gesproken, mijn theorie is dat Leo Blokhuis (ook vanwege zijn protestantse achtergrond) het meest geniet als er veel drama in liedteksten zit. En de muziek doordacht, afgewogen en met gevoel is ingespeeld. Cases in point: de Sound of the Westcoast-box, die vorig jaar uitkwam, en deze dik belegde soulboterhammen. Vier cd’s met genoeg gebroken harten en dikke tranen om wel dertig soaps van input te voorzien, met liefde en eigen indrukken toegelicht. Blokhuis zwelgt niet in ellende, maar begrijpt dat wit nog mooier is als er zwart naast hangt.
4. Jimmy Donley – In the Key of Heartbreak, the Complete Tear Drop singles and more (Ace/Kent)
Nou vooruit, nog een Ace/Kent compilatie dan. ‘A poor excuse for a human being’ wordt Jimmy Donley in het boekje genoemd, een Amerikaanse songschrijver en zanger die zijn echtgenotes geregeld in elkaar timmerde, of bezoekers van zijn concerten na afloop beroofde. En daar geregeld een fles of twee teveel bij dronk. Maar godallemachtig wat een prachtige liedjes. Een nummer staat ook op de Blokhuis-box, hier zijn twee cd’s met nog meer fraais. Zelfs als Donley er een beetje met de pet naar gooide, hoor je hoe talentvol hij was.
5. Diverse Artiesten – Bambara Mystic Soul (Analog Africa)
Ook van Analog Africa koop ik vrijwel alles. Dit is afrofunk uit Burkina Faso, opgenomen in het midden van de jaren 70. Het klinkt soms wat brak, maar wat een power, wat is dit dansbaar, wat moeten dat geweldige feesten zijn geweest en wat is het terecht dat deze muziek van onder het stof is gered. Minstens zo goed trouwens is de prachtige Life Stories compilatie van Ebo Taylor, op Strut. Ongeveer uit dezelfde tijd, maar dan uit Ghana.
6. Diverse artiesten – Our Lives Are Shaped By What We Love; Motown’s MoWest Story 1971-1973 (Light in the Attic)
Het had zo mooi kunnen worden, maar het mocht maar twee jaar zo zijn, de vooruitgeschoven Californische post van Motown Records. MoWest bracht een handvol platen uit die zongebruind en goed ingesmeerd klinken. LitA verzamelde de beste nummers van de albums van Odyssey (hoogtepunten), Frankie Valli & the Four Seasons, The Sisters Love en Syreeta. Soul met krullen, linten en strikken.
7. Kashmere Stage Band – Texas Thunder Soul 1968-1974 (Now&Again)
Dondersoul, da’s inderdaad goed omschreven. Deze Texaanse schoolband ging tekeer alsof de muren van Jericho neergehaald moesten worden. Over twee cd’s, en een mooie dvd, laten deze jongens geen kuit onberoerd. Geen wonder dat James Brown een beetje bang was voor de Kashmere Stage Band.
8. Diverse artiesten – Bospurus Bridges 2 (Black Pearl Records)
Enkel op vinyl, net als de eerste aflevering. Turkse pysch-funk uit de sixties en seventies is al vaker gecompileerd (door Finders Keepers, onder andere), maar de samenstellers van deze serie weten toch net de ekte, ekte funky shit tevoorschijn te toveren.
9. Diverse artiesten – Chicas! Spanish Female Singers 1962-1974 (Vampisoul)
Ja hoor, het hoeft echt niet enkel in het Frans voor mij, mijn hart is groot genoeg voor een contigent Spaanse chicas. Die veel coverden, daar nog behoorlijk funky bij uit de hoek kwamen maar ook oh zo caliente konden kirren.
10. Diverse artiesten – Early Rappers (Trikont)
Al vaker gedaan, maar nog niet eerder zo compleet: de wortels van hiphop blootgelegd. Via Dave Bartholomew langs Cab Calloway naar U-Roy en de Last Poets. Goed uitgelegd weer, mooi opgepoetst en geen slecht liedje te bekennen.