Knight Area – Nine Paths

Een van Neerlands progvaandeldragers Knight Area heeft op de burelen van File Under voor wisselende reacties gezorgd. Ik was positief over hun tweede album Under A New Sign, ForestSounds was niet erg blij met nummer drie Realm Of Shadows. Nine Paths is album nummer vier. Weer grotendeels het muzikale geesteskind van toetsenist/producer Gerben Klazinga. Geen conceptalbum, maar een thematisch album ontleend aan Tarotkaarten, aldus de heren. Een conceptalbum dus. Aan fraaie intro’s is weer geen gebrek, met zoals ook eerder veel invloeden van Marillion en Arena. Met name de laatste is prominent aanwezig, in songs als “Clueless”, een soort verprogde popsong. “Please Come Home” heeft dan weer een fikse klodder Pink Floyd meegekregen. Dat zou ook zonder Delainzangeres Charlotte Wessels die in dit nummer haar opwachting maakt al het geval zijn. Een fusionachtig instrumentaal nummer als “Pride And Joy” is een goede keuze tussen de prog op de rest van het album. die knap in elkaar zit maar wel eens wat vaker buiten de lijntjes zou mogen kleuren. Eerlijk gezegd smaakt “Pride And Joy” naar meer, maar blijft dat uit. Wat zich zo langzamerhand wel begint te wreken is het wat vlakke stemgeluid van Mark Smit. Dat geldt niet voor alle nummers, maar in de loop van het album betrap ik me er steeds vaker op dat ik inhoud en volume mis. Zijn herkenbaarheid gaat ten koste van de variatie. De poging tot variatie met technische hulpmiddelen op “The Balance” werkt wat mij betreft averechts. Het geluid van het album is als gebruikelijk meer dan uitstekend. Naast producer Gerben Klazinga heeft bij de mix rockveteraan Neil Kernon (producer bij Queensrÿche’s Rage For Order) achter de knoppen gezeten. Knight Area is beslist een van de betere progbands van ons land. Desondanks is de vooruitgang minder groot dan ik had gehoopt en dat is jammer.

mij=The Laser's Edge / Bertus