‘I saw the rocks / I saw the sea / I swam with you / You swam with me at Eden Rock.’ Zo simpel en zomers kan het zijn, een liedje – “Eden Rock” – over een verblijf in een – Google leerde het me – Caraibisch vakantieparadijs. Het aardige aan het Londense Fair Ohs is dat het betreffende nummer weinig Caraibisch heeft. De niet-westerse invloeden zijn er, maar komen van de andere kant van de Atlantische Oceaan, uit Afrika. Want ook Fair Ohs doet mee aan het golfje bands dat teruggrijpt naar waar Talking Heads het lieten liggen: Westafrikaanse highlife mengen met Westerse pop. Maar de Vampire Weekends van deze wereld zoeken het in de verbinding met pop, terwijl Fair Ohs een andere achtergrond heeft. Volgens de bio ligt die bij de punk en DIY. Dat is vooral terug te horen in de rauwe energie. Als The Undertones ergens eind jaren zeventig een trip naar Ghana gemaakt hadden, waren ze wellicht hier op uit gekomen. Maar er is een groot verschil: waar The Undertones cum suis een briljante popfeel aan hun punky sound wisten te koppelen, lukt dat Fair Ohs niet. Hoe vrolijk en zomers ze ook proberen te klinken.
Mij=Lefse / Konkurrent
4 reacties