Singer-songwriter Grant Olsen uit Seattle maakte in 2007 met Sonya Westcott onder de naam Arthur & Yu de cd ‘In Camera’. File Under collega Ludo omschreef deze cd als ‘muziek als vergeelde foto’s’. Mooie omschrijving die in zekere zin ook opgaat voor Olsens nieuwe project Gold Leaves. Op debuut The Ornament gaat hij muzikaal ook terug in de tijd. Het heeft vier jaar geduurd voordat The Ornament het levenslicht zag wat te wijten was aan de diefstal van Olsens laptop met uitgewerkte ideeën hiervoor. Olsen zag dat als een teken om opnieuw te beginnen. In de tussentijd trouwde hij, maakte hij een reis door Zuid-Amerika en werden in zijn familie kinderen geboren maar stierven er ook een aantal familieleden. The Ornament is een verslag van deze grote gebeurtenissen. Dat resulteert in een album vol melancholische en rijk gearrangeerde songs waarin het grote gebaar muzikaal niet geschuwd wordt. Sobere singer-songwritersongs met een vleugje country en (indie)folk worden verrijkt met een Phil Spector-achtige Wall of Sound en klinken alsof ze in the sixties zijn gemaakt. Enig klein minpuntje is de ietwat monotone stem van Olsen, die overigens ook wel wat weg heeft van Fleet Foxes’ Robin Pecknold, waardoor de drie kwartier die de plaat duurt ietwat lang is. Kniesoor die daar op let want de liedjes zijn te goed om gezapig te worden en laten zich beluisteren als een verslag uit een dik fotoboek van vroeger.
mij=Hardly Art
4 reacties