Het waren wereldreizigers, het vijftal dat zich Impala Syndrome noemde. In het begin van de jaren zestig opgericht als Los Impala, vertrokken ze al snel vanuit hun geboorteland Venezuela naar Spanje. Daar raakten ze hun zanger kwijt (hij nam een EP op als Lord Henry Con Los Impala – we spreken 1966, het hoogtepunt van de hippietijd), waarna ze naar de Verenigde Staten vertrokken. Niet, zoals je zou verwachten getuige hun muziek, naar de westkust,naar San Francisco, maar naar Chicago. En daar namen ze dit gelijknamige album op. In eerste instantie was het me niet eens opgevallen dat Engels niet hun moedertaal was, zozeer klinken de nummers alsof de bandleden al jaren in het hippere deel van de Amerikaanse muziekscene bivakkeren. Vrolijke, poppy deuntjes (“Love Grows A Flower”) wisselen ze makkelijk af met ruigere, bijna op garagerock lijkende songs (“Let Them Try”). Een nummer valt speciaal op: “For A Small Fee” klinkt als de perfecte kruising tussen Cream en Golden Earring anno Moontan. Hoogtepunt is “Run (Don’t Look Behind)” dat een heftige fuzzriff mengt met exotische klanken. Dit album was al enige tijd te vinden op de gespecialiseerde weblogs, maar dankzij Gear Fab nu op cd heruitgebracht.
Mij=Gear Fab / Clearspot
4 reacties