Hoewel The Scene al wel eerder een plaat had uitgebracht, kwam hun grote doorbraak ontegenzeglijk in 1991 met Blauw, de plaat van onder andere publiekslieveling “Iedereen Is Van De Wereld”. Zanger Thé Lau en zijn band werden een graag geziene gast in het concertzaaltjescircuit in Nederland. En terecht, want live was en is The Scene een prima band. Na Blauw volgden nog een aantal prima platen, maar na 1998 werd het stiller. Er verschenen nog wel wat compilaties en akoestische platen, maar Thé ging solo verder in het theater. Nadat de band in 2007 kortstondig bij elkaar kwam om een aantal klassiekers opnieuw op plaat te zetten, is er nu, 21 jaar na Blauw, een nieuwe plaat, getiteld Code. Helaas zonder Eus van Someren (zijn vervanger is Alan McLachlan), maar wel met de verdere bezetting van Blauw. En zo geïnspireerd als die plaat destijds klonk, zo klinkt Code ook. Als jonge honden, experimenterend met samples (bijvoorbeeld van de Niagarawatervallen in “Drink”) maar desondanks met het onmiskenbare Scene-geluid. Zelfs in Stip, een duet met Lange Frans (dat dan wel weer een stevig intro en dito refrein kent). Wie The Scene altijd al een warm hart toedroeg, wordt niet teleurgesteld, en voor degenen die The Scene nog niet kenden, is dit een uiterst prettige kennismaking met misschien wel de beste Nederlandstalige band van de afgelopen 25 jaar.
mij=V2
4 reacties