Zonder dalen geen pieken, het is zo´n makkelijk uitgesproken levenswijsheid, maar als je in een dal zit dan zou je echt willen dat het anders was. Dit was zo´n week in huize Ewie, waar de piek te snel een dal werd en je machteloos zit toe te kijken hoe het een en ander gebeurt. Crane Angels is een band van pieken en dalen, maar die zijn een stuk plezieriger. Zo wordt er op het ene moment een singer-songwriter-met-akoestische-gitaarsfeer gecreëerd, terwijl het op andere momenten is het of er symfonieorkest in je woonkamer aan het spelen is. Dan weer is er een vocalist, maar vaker is er een heel zangkoor, dan weer mannelijk, dan weer met vrouwelijke stemmen. Crane Angels telt dertien leden en dat buit ze uit! Ze speelt in de liedjes met de variatie en legt de zweep over datzelfde liedje. Muzikale referenties die ik hoor zijn Portugal. The Man en The Polyphonic Spree. Uit de titel Le Sylphyde De Brighton had je kunnen raden dat ze uit Frankrijk (Bordeaux) komen, maar verder is het uitsluitend Engels dat de klok slaat. Dit debuutalbum is in ieder geval een fijne kennismaking. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe zo´n grote band dit op het podium vertaalt. Ik zal dan echter naar Frankrijk moeten, hierbuiten zie ik nog geen optredens gepland.
mij=Animal Factory / Munich / V2
4 reacties