Dus. Dan neem je een keer de tijd om het vorig jaar verschenen debuutalbum Yolk te beschrijven van de Britse band Japanese Voyeurs en dan hebben ze zichzelf alweer opgeheven. 'We simply can't afford to keep doing the band', aldus hun Facebookpagina en binnenkort is alweer hun laatste optreden. Toch wel jammer. Zangeres / gitariste Romily Alice is de opvallende frontvrouw van deze band, die met haar pruilerige zang op het ene moment klinkt als een verwend meisje in een snoepwinkel, maar op het andere moment ondeugend gromt als een sexy meesteres met een venijnig hard leren zweepje. Bij vlagen doet ze me dan denken aan Otep Shamaya (Otep), al is die dame nog een stuk ruiger. De teksten op deze plaat zijn niet direct van een hoog niveau, maar je kunt het wel doeltreffend noemen. De met pakkende hooks omgeven refreintjes zijn namelijk behoorlijk aanstekelijk en uiterst meezingbaar, ook al neigt het hier en daar dan naar wat ik graag benoem als 'Disneymetal'. Maar daar doe ik ze toch wel wat tekort mee. De grungerock is gewoon goed uitgevoerd met die simpele maar pakkende gitaarriffs en het prima baswerk dat hier en daar zelfs bijna Faith No More-achtige proporties aanneemt. Naast wat typische opvullertjes (“Feed” bijvoorbeeld, met notabene J Mascis van Dinosaur Jr. die een potje meezingt) en een wat overbodige ballad (“Heart Is A Fist”) zijn er toch genoeg momenten om mijn hoofd op de bekende manier van-voor-naar-achter-en-weer-terug te bewegen. Zo'n nummer als “Double Cheese” gaat er bijvoorbeeld in als smakelijke fastfood en ik laat me graag toezingen dat ik zo enorm dom ben (“Dumb”). Jammer toch dat de band er alweer mee ophoudt. Gelukkig hebben we de foto's nog. Of een stoer en sexy videootje. Dus…
mij=Spinefarm / V2
4 reacties