Zoals de titel Blues For The Modern Daze al doet vermoeden is het nieuwe album van Walter Trout geen vrolijk plaatje geworden. Trout heeft weinig vertrouwen in de wereld zoals 'ie nu is, zoals hij bijvoorbeeld laat horen in “Turn Off Your TV”, “Money Rules The World” en in het schrijnende “Lonely”: 'I'm waiting for my coffee/ And I'm standing in the crowd/ And they're all talking on their telephones/ And they're talking way too loud'. Noem 'm een mopperkont, maar hij weet het wel te verwoorden. Een aantal jaren geleden heeft Trout de stap gemaakt van capabele zanger naar goede zanger en dat is ook op Blues For The Modern Daze weer te horen. Zijn gitaarwerk heeft weliswaar niet die herkenbaarheid uit duizenden van bijvoorbeeld kanonnen als Gary Moore, maar het is heerlijk meeslepend als altijd. Hij soleert er lustig op los, maar het is wel soleren in dienst van het liedje. Trout heeft zelf Blind Willie Johnson genoemd als inspiratie voor deze cd. Dat is goed te horen in “Blues For My Baby”, een heerlijke klassieke blues, die doet denken aan de veranda's in het diepe Zuiden. Sowieso is hij op dit album meer naar de pure blues gegaan. Dat wil niet zeggen dat de rock verdwenen is, het heeft alleen een shot extra blues gekregen en dat is helemaal niet verkeerd. Tekstueel is het zoals gezegd allemaal niet vrolijk en de songs zijn daarin meegegaan. Gelukkig betekent dat niet dat het een album lang zwelgen in ellende is, althans zo voelt het niet. Blues For The Modern Daze is een sfeervolle plaat van een bluesgitarist die zijn ziel blootlegt. En zo hoort het.
mij=Provogue
4 reacties