In strak tempo en op hoog niveau blijft Epica haar studioalbums uitbrengen. Negen jaar na het debuutalbum komt de band met haar vijfde studioalbum Requiem For The Indifferent. Een overduidelijk herkenbare plaat van Neerlans' vaandeldragers van de symfonische metal. De zang van mezzosopraan Simone, de stevige drums, de snelle metal riffs, de grunts van wederom beide heren Mark en Ariën, en ook het begeleidingskoor ontbreken als vertrouwde elementen niet. Op onder andere titeltrack “Requiem For The Indifferent” zijn de Oosterse invloeden uit het verleden weer goed terug te horen. Naast de stevige tracks staan er ook een paar rustigere nummers op de plaat. Het gevoelige, ingetogen, maar wel ruim zes minuten durende “Delerium” is er zo een. Aangename verrassing/uitschieter is “Avalanche”. Met een mooie opbouw, goede spanning, en afwisseling en kracht in het nummer een van mijn favorieten. In eerste instantie miste ik nog die bepaalde spanning en verrassing in de tracks en het album als geheel. Maar bij herhaald luisteren groeit het album en worden de nummers steeds beter. Requiem For The Indifferent is een divers album geworden, en dat mag ook wel aangezien de plaat ruim een uur duurt. Je moet er alleen even voor gaan zitten en het album op je in laten werken.
mij=Nuclear Blast / PIAS
4 reacties