Het is niet moeilijk om te horen waardoor de twee vrouwen en een man van folkrocktrio Girlyman uit Atlanta geïnspireerd zijn. Hun debuutcd Remember Who I Am brachten ze in 2003 in eigen beheer uit. Indigo Girl Amy Ray bracht het album een jaar later opnieuw uit op haar eigen label Daemon Records. Girlyman is hoorbaar beïnvloed door The Indigo Girls. Een kopie zijn ze echter allerminst. Kenmerkend zijn de prachtige, driestemmige vocalen van Doris, Ty en Nate en de goed gearrangeerde songs. Supernova is de vijfde cd van Girlyman en het trio is inmiddels een kwartet geworden door de toevoeging van drumster JJ Jones. De cd was er bijna niet geweest. Aan het eind van 2010 werd leukemie gediagnosticeerd bij zangeres Doris Muramatsu. Een periode van chemotherapie en behandelingen volgde en deze wierp vruchten af want na negen maanden werd ze genezen verklaard. Supernova gaat over deze moeilijke en onzekere periode. Desondanks is het geen somber album geworden, de songs gaan vooral over hoop. Hoogtepunten zijn het krachtige “Nothing Left”, het rootsy “See To See” en het emotionele “Long Time Gone”. Maar eigenlijk is Supernova in zijn geheel een prachtig document geworden over de ziekte en genezing van Doris. Heel klein puntje van kritiek is dat de nummers allemaal keurig binnen de lijntjes zijn. Het album was nóg mooier geweest als Girlyman iets meer een vent was geweest.
mij=Girlyman Inc.
4 reacties