De muziek die stiekem het leukst is om te bespreken, zijn de mindfucks. Verreweg de coolste cd die ik deze maand kreeg, is opgenomen in het Italiaanse Pontecurone en bevat verstaanbare rap over oude trompetsamples en compleet verscratchte doedelzakken. Voeg er nog wat broken beat en piano aan toe, en ik kreeg er een The Avalanches-achtig gevoel bij. Een hoog 'what the fuck?'-gevoel, en toch diepe bewondering. Als ik niet wist wat het was had ik gedacht dat het Kyteman was, want Evolvotron voldoet bij uitstek aan de experimentele omschrijvingen en loftuitingen die hem ten deel zijn gevallen. Alleen is dit eh… wél goed. Saxofoons, trompetten, doedelzakken, Balkan- en Anticon/Clouddead-invloeden, hiphop, hele harmonieorkesten, de hele rataplan zit erin – alleen vind ik dit dan veel beter dan zo'n Kyteman. Quakers & Mormons schijnt een doorstart te zijn van het Italiaanse electropopduo My Awesome Mixtape, maar zo ja, dan hoor je dat er niet aan. Over de makers staat zelfs alleen in de biografie enkel dat ze zich in pijen hullen en hun gezichten verbergen. Onzin, want dat doen ze op YouTube ook niet. De zwartzilveren hoes ziet er nogal morbide uit, net als het kale boekje vol nihilistische teksten, skeletten en middeleeuwse sierletters. Toch heeft het met “Speechless Sentence” en “Background, Foreground” een paar potentiële zondagochtendklassiekers in petto waar DJ Shadow een moord voor zou doen. Als deze talenten nu nog de rust opbrengen om niet overal overheen te rappen, hebben we binnenkort een nieuwe “Sorry” in huis…
mij=La Valigetta
4 reacties