Het Canadese 3 Inches Of Blood laat weinig te raden ten aanzien van de intenties. Bandnaam en hoes schrééuwen al “Metaaaaaaaaaal!”. Mocht u nog twijfelen dan is daar de titel, Long Live Heavy Metal. U begrijpt, de originaliteitsprijs gaan de heren niet winnen. Maar dat is geheid ook niet de bedoeling geweest. De heren houden van de New Wave Of British Heavy Metal en zijn niet van plan zelf iets anders te gaan spelen. Bandleden van het eerste uur (in 1999) zitten er niet meer in, maar het zou me verbazen als de sound in die jaren veel veranderd is. Wat je hoort is een ritmesectie die er flink de sokken inzet, een tweetal gitaren dat regelmatig in duel gaat en een zanger die me aan Udo Dirkschneider (Accept, U.D.O.) en King Diamond doet denken. En de titels? Nou, bijvoorbeeld “Metal Woman”, “My Sword Will Not Sleep”, “Leather Lord” en “Men Of Fortune”. De instrumentals “Chief And The Blade” en “One For The Ditch” zijn folkmetalachtige stukken die verbazingwekkend goed passen en ook in “Men Of Fortune” nemen ze wat gas terug, maar verder vliegen de metalclichés je bij voortduring om de oren. Toch snap ik wel waarom ze in het voorprogramma hebben gestaan bij bands als The Darkness, Ozzy Osbourne, Motörhead en Type O Negative. Het klinkt o zo lekker vertrouwd en bij elke song heb je maar een paar maten nodig om erin te komen. 3 Inches of Blood en een forse dosis NWOBHM zorgen voor een klein uurtje dikke pret zonder kapsones. Mij is het een raadsel waar collega Blacksmith zo nerveus van werd.
mij=Century Media / EMI
Ze stoppen er mee…: http://loudwire.com/3-inches-of-blood-to-split-final-show/