Jack White – Blunderbuss

jack_white-blunderbuss.jpgNadat Jack en Meg White (en eigenlijk al voordat het officieel werd) een stripe hadden gezet onder hun (muzikale) relatie, leek Jack een scharrelaar te worden. Bandje hier, bandje daar, samenwerking zus en samenwerking zo, succesvol maar kennelijk altijd op zoek. Het onvermijdelijke is nu echter gebeurd: er verscheen een solo-album. Zijn eerste. Toen ik hem onlangs bij Jools zag spelen viel het kwartje. Als je dan solo moet, dan neem je – uiteraard – een vrouwelijke begeleidingsband (The Peacocks). Leuk voor hem – de snoeperd – , maar dit moet niet ten koste gaan van de muzikale kwaliteiten. Dat doet het zeker niet, want het zijn stuk voor stuk musici die zich elders al bewezen hebben. Blunderbuss (Nederlandse naam donderbus) is de titel van het album dat White – ik moet trouwens nog even kwijt dat ik altijd aan Johnny Depp moet denk als ik hem zie – met The Peacocks en nog wat anderen opnam, en bevat muziek die verder gaat dan we tot op heden van hem kennen. Opener “Missing Pieces” swingt als de neten met een White die door het praatzingen lijkt op een witte hiphopper, maar het heeft ook een bluesy honkytonkfeel. Garagerock is er aansluitend in de eerste single die van dit album getrokken is, “Sixteen Saltines”. De energie spat uit je boxen. Toch lijkt het voor White meer een therapiesessie: ´Who´s jealous of who? If I get busy then I couldn´t care less what you do, but when I´m by myself, I think of nothing else´. Het onderwerp laat hem in de dertien liedjes niet meer los. Dat hoeft niet per se schreeuwend en energiek, het kan net zo goed dat het even een energietoontje lager gaan. Zo lijkt hij in “Love Interruption” bijna in huilen uit te barsten. In de titelsong lijkt hij even op het bankje bij Gram Parsons te gaan zitten. Verdriet, energie, sterke muzikanten, spannende liedjes, afwisseling, Blunderbuss heeft het allemaal. Dertien liedjes, inclusief de cover “I´m Shakin´” van Little Willie John. Met een totaallengte van ruim veertig minuten is de eerste officiële kennismaking met het solowerk. Benieuwd of hij hier voorlopig weer muzikale rust vindt en deze weg voortzet. Van mij mag hij.


mij=Third Man

4 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven