Ben Howard is een egoïst op het podium. Althans, dat is zijn eigen mening. De jonge Engelsman leeft, ademt en eet muziek. Tijdens concerten beseft hij vaak pas na een paar nummers dat hij voor mensen staat te spelen. Hij is gefocust op zijn spel en wil zo perfect mogelijk presteren. Voor zichzelf, want hij wordt steeds populairder en ontvangt prachtige recensies. Ook zonder deze positieve reacties zou hij muziek blijven maken. Want dat zit in zijn bloed.
mij=Interview: Marleen
'Toen ik jonger was, wilde ik niets liever dan grote shows spelen. Niet alleen als voorprogramma, maar als hoofdact. In grote en bijzondere poppodia; Paradiso en (O2 Shepherd’s Bush) Empire in Londen. Eerder dit jaar waren beide zalen compleet uitverkocht. Dat was zo bijzonder, omdat het mij toen pas doordrong dat ik die dromen heb waargemaakt', vertelt Ben Howard. Heb je nog dromen over?
'Dit klinkt vast heel stom, maar eigenlijk niet. Ik ben nu bezig te bedenken wat ik nog wil, welke doelen ik wil bereiken. Het meest belangrijke voor mij is dat ik kan blijven spelen. Muziek is altijd het belangrijkste. Dit is ook een valkuil, het gaat altijd over Ben Howard de muzikant. Het zou meer moeten gaan over mensen die voor mij veel betekenen, familie, vrienden en andere bandleden. Misschien is dat wel een droom, tijd hebben, zodat ik daar meer energie in kan steken. Hoe ouder je wordt, hoe meer je beseft hoe belangrijk andere dingen zijn. Als muzikant ben je een beetje een egoïst.'
In Nederlandse armen gesloten
De wereld die Ben Howard heet, kent Nederland als geen ander. De afgelopen jaren stond hij regelmatig in Nederlandse zalen, die steevast goed bezocht werden. 3FM heeft hem geadopteerd als meest belovende artiest van dit moment. Ook was Ben Howard onderdeel van een flashmob (in Groningen werd hij verrast tijdens een intiem optreden op een balkon. Honderden fans verschenen onverwacht onder zijn balkon om hem in unieke stilte aan te moedigen), een huwelijksaanzoek (tijdens zijn show op Lowlands vroeg een man zijn vriendin ten huwelijk) en een bijzonder optreden op een pont in Amsterdam (georganiseerd door eerder genoemd radiostation). Wat maakt Ben Howard juist in Nederland zo populair? 'Ik heb werkelijk waar geen idee. Maar ik ben wel gelukkig dat het zo is. Nederlanders hebben respect voor de muziek. Ze luisteren en genieten van het moment dat jij speelt.'
In zijn relaas over optreden in Nederland, laat Ben Howard vallen dat hij ook in 2012 weer op Lowlands staat. 'Maar ik sta nu op een groot podium, hoe geweldig is dat? Vorig jaar was ik onder de indruk door het festival, de mensen zijn relaxt en het was onverwacht druk bij mijn optreden.'
En dat terwijl Ben ook aankondigt dat hij zich vaak niet bewust is van het aantal mensen, dat zijn shows bezoeken. 'Live spelen betekent voor mij opperste concentratie. Ik wil elke noot zuiver hebben en elke emotie raken. Dat laatste is voor mij het belangrijkst, dat ik een diversiteit van emoties laat zien, naast een diversiteit van spel. Ik voel me steeds comfortabeler op het podium, durf te improviseren en nieuwe technieken laten zien. De band en ik zijn dol op de frisheid van elk optreden, het moet altijd nieuw en uniek voelen. We werken daarom ook niet altijd met dezelfde setlists.'
Opperste concentratie en weinig verwachtingen
De stilte tijdens nummers zoals “Black Flies” en “Depth over Distance”, de uitbundigheid tijdens “Keep Your Head Up”, het publiek gaat standaard mee met Bens emoties. Hoe hoopt hij dat mensen zijn concerten ervaren? 'Ik heb geen verwachtingen van anderen, alleen van mijzelf. Ik heb niet een beeld bij wat iemand moet denken of vinden als ze mijn muziek horen. Het enige wat ik hoop is dat ze het begrijpen. Dat ze mijn emotie snappen en voelen. Eigenlijk, ze mogen luisteren en denken wat ze willen. En ik wil het liefst zeggen dat het mij ook niet uitmaakt wat de media vindt, maar je bent toch afhankelijk van ze. Het is een voordeel dat Every Kingdom zo goed wordt opgepakt, maar recensies doen mij verder weinig.'
Zijn nonchalante opmerkingen maakt Ben Howard een uniek exemplaar in een wereld waar het veelal om de verkoopcijfers gaat. Bij Ben Howard gaat het om beleven van zijn muziek. Zijn bijzondere gitaarspel – waarin hij zijn gitaar als percussie gebruikt – wordt regelmatig aangesneden in de media. Ook een aantal collega singer-songwriters noemen dit spel als het gaat over unieke artiesten. Ben Howard lacht een beetje als hij hoort over singer-songwriters die in interviews zijn naam noemen als inspiratiebron. 'Ik vind het grappig om te horen dat singer-songwriters mij als een soort ‘meester’ zien. Maar ik begrijp het wel, ik heb natuurlijk ook inspiratiebronnen. Maar ik ben heus niet de enige die op deze manier gitaar speelt, ik heb het ook ooit ergens geleerd. Dat is het belangrijkste voor alle muzikanten: dat je moet blijven leren. Muziek is nooit klaar. Het levensverhaal moet verteld worden en hoe beter ik dit doe, hoe mooier mijn muziek wordt. Zolang ik maar gefocust blijf.'
4 reacties