´Wat een zeik-cd. Vooral die lijzige stem´. Het thuisfront maait het gras voor mijn voeten weg. Nou ja mijn voeten, ik vind het eigenlijk wel meevallen met het Amerikaans-Engelse duo Big Deal. Twee gitaristen, akoestisch-elektrisch, mannetje-vrouwtje en daar dan bij zingen. Hij, Kacey Underwood, zij, Alice Costelloe, waar haar stem de boventoon mag voeren. Nee, drums of bas zijn totaal not-done op Lights Out. Hoogstens wat synthesizers in de allerlaatste song “Pi”. Wat grungy noise, zoals je met een titel als “Cool Like Kurt” kunt verwachten, maar vooral veel geshoegaze om als luisteraar ondergedompeld te worden in de gitaarsaus met een extra laag Alice. Twaalf liedjes in ruim veertig minuten is misschien wat teveel van het goede, vooral omdat het uiteindelijk wat eentonig wordt, maar een zeik-cd wil ik het niet noemen. Ik kan dan nog wel heel veel andere namen bedenken.
Nee, de link naar het Amerikaanse Royal Baths is niet dat zij een zeik-cd hebben afgeleverd met Better Luck Next Life. Het is meer dat ook hier het mannetje-vrouwtje-rockgeluid wordt ingezet. Zij, Jigmae Baer, hij, Jeremy Cox, maar hier mag de hij het woord hebben. Beide ook met een gitaar, maar het grote verschil is wel dat er toch wel ruimte is voor bas en drums, inclusief twee bandleden die ze bespelen. Ook hier is er grungy noisy, maar dan ondergedompeld in de Bo Didleyblues met referenties aan The Velvet Underground en The Gun Club. Negen liedjes worden er in ruim 45 minuten uitgeperst. Hetgeen misschien beter net als op een elpee in twee delen genoten kan worden. Niet voor niets staat op de achterkant van het cd-doosje dat er een a- en b-side is. Better Luck Next Life is niet de grootste sensatie aller tijden, maar eerder een album van muzikanten die niet over zich heen laten zeiken dan muzikanten die ook maar op enige wijze in verband kunnen worden gebracht met een zeik-cd.
mij=Mute & Kanine
4 reacties