Ren en Rumer, twee Britse zangeressen met een onbeschaamd retro-geluid, en waaraan het nodige drama kleeft. Harvieu (21) legde de laatste hand aan haar debuut toen een vriend van haar per ongeluk bovenop haar sprong. Gevolg: een gebroken rug. Stanmore Spinal Injury Unit in Londen wordt in het cd-boekje van harte bedankt voor de zorg; Ren was uiteindelijk toch niet veroordeeld tot een rolstoel. De liedjes op haar debuut, waarbij ze hulp kreeg van onder meer leden van The Zutons en The Stands, klinken als covers van The Walker Brothers, Cilla Black en thema’s van films in technicolor. Met titels als “Walking in the Rain” en “Dancing on her own” weet je op voorhand waar je aan toe bent. Goed gezongen, goed geproduceerd, maar ook gezichtsloos. Plus, je hebt regelmatig het gevoel van: ‘Waar heb ik dit eerder gehoord?’
Dat laatste heb je ook bij Boys Don’t Cry van Rumer (33) – er staan louter covers op. Soms bekende nummers, zoals “Sara Smiles” van Hall & Oates en “A Man Needs A Maid” van Neil Young. Vaker zijn het nummers obscuurdere names als Clifford T. Ward en Terry Reid, of onbekende liedjes van bekende singer-songwriters als Paul Simon en Todd Rundgren.
De zangeres, die klinkt als Karen Carpenter, brak vorig jaar door met de Radio2-plaat Seasons of My Soul. Schitterend gezongen en gearrangeerd, uitermate geschikt als uitbuikplaat. Zonder dat het suf of slaapverwekkend wordt, trouwens. Het succes van Seasons… overweldigde Rumer nogal. In het een interview met Jazzism vertelde ze pas rond de release van haar debuut kon rouwen om de dood van haar (psychisch verwarde) moeder. Dat ze haar Pakistaanse vader (Rumer is het gevolg van een slippertje) nooit heeft gekend en dood bleek te zijn toen ze eindelijk had uitgevonden wie hij was, hielp ook niet. In recente interviews ter promotie van Boys Don’t Cry bleek Rumer behoorlijk labiel.
Genoeg materiaal voor eigen nummers, zou je zeggen. Dat komt waarschijnlijk nog wel. Tot dat moment moeten we het doen met liedjes van mannen over vrouwen, doorgaans geen fuifnummers. Naast de zorgvuldige begeleiding en de kraakheldere productie is het vooral de schitterende stem van Rumer die dit album zijn meerwaarde geeft. Je hoort geen covers, je hoort een zangeres die de liedjes zorgvuldig heeft doorgelicht en haar eigen gevoel eraan heeft gehangen. Ren Harvieu doet iets na, Rumer is eigen en echt.
Mij=Universal / Universal
4 reacties