Verwacht op deze plaat vooral niet dezelfde licht psychedelische, stevig in de jaren zestig gewortelde popdeuntjes die Robert Schneider met zijn andere bandje maakt. Want als je The Apples In Stereo vergelijkt met The Monkees, dan is Thee American Revolution het clubje Amerikaanse GI’s dat zich The Monks noemde. We horen op Buddha Electrostrom stevig door fuzz en echo gehaalde garagerock. De ene keer slepend en psychedelisch (“She’s Coming Down”), de andere keer slordig en rauw alsof Guided by Voices een agressieve bui heeft (“Grit Magazine”). The Stooges, MC5, maar ook The Beatles horen we voorbij komen (“Electric Flame”) net als The Kinks (“Blow My Mind”). Het klinkt alsof Robert Schneider en consorten erg veel lol hebben gehad bij het opnemen van deze tien nummers vol vakkundig gejatte riffs (overigens horen we het ze opnemen: studiogeluiden, fouten en slordigheden zijn meegebakken). Het schijnt dat Thee American Revolution al een jaar of acht te bestaan, maar pas één sessie op cd te hebben gezet. Een particuliere bevlieging die bij vlagen het predikaat goed verdient, maar over de hele linie te weinig beklijft. Al een paar jaar uit in de VS, nu in Europa, maar geen idee waarom.
Mij= Fire / Konkurrent
4 reacties