Misschien weet je nog helemaal niets van het Engelse trio Conan. Wellicht heb je nog nooit een noot van deze band gehoord, voordat je deze debuut full-length Monnos gaat afspelen (hoewel met zes tracks toch maar zes minuten langer dan de vier tracks tellende ‘EP’ uit 2010). Dan toch kun je je een voorstelling maken van de klanken die uit je speakers gaan komen bij het opzetten van deze plaat. Het label (Burning World Records), de tracktitels (zoals “Hawk as Weapon” en “Golden Axe”), en het artwork van een soort duistere krijgsheer op een heuvel uittorenend boven een bebaarde cycloop geven namelijk al een prima (visuele) indicatie van wat je te horen gaat krijgen. Een oorlogsplaat. Alsof de band net van een slagveld af komt, worden de logge riffs van laaggestemde bas en gitaar over je heen gespoeld. De weinige tekst in vijf van de zes nummers wordt geexclameerd als strijdkreten en gaan, hoe kan het ook anders, over gevechten, zwaarden, destructie en macht. Dit type sludge- of stonerdoom zuigt je mee in een draaikolk van auditief geweld (met af en toe een kleine frivoliteit, zoals het stukje doublebass op 04:28 in ‘Grim Tormentor’) en is daarin heel doeltreffend. Een nummer als ‘Battle in the swamp’ klinkt dan ook zoals de titel doet vermoeden: alsof de zanger langzaam verzwolgen wordt en zich uit alle macht probeert te bevrijden, zichzelf gaandeweg moed in proberende te schreeuwen ‘under the water’. Oftewel, naar drone neigende doom die het goed doet op flink volume!
mij=Burning World
4 reacties