Als je vraagt naar Beatles-invloeden, dan zal menigeen in eerste instantie een lijst van Britse bands opsommen. Het Amsterdams-Rotterdams gezelschap Avant La Lettre heeft door Ken Stringfellow van The Posies te betrekken bij deze plaat een meesterzet gedaan. Want, o, o, wat houdt deze plaat het perfecte midden tussen de Amerikaanse gitaarschool uit de jaren ’80, ’90 en Britse Britpop. Je hoort Posies, Lemonheads, Grifters, Mansun en Starsailor voorbijschieten. Vraag daarnaast aan JB Meyers, megagitarist en precieze producer die zelf ooit met Supersub en Charmin’ Children aardig scoorde, naar een goede procesbewaking en de uitkomst moet welhaast een prachtige gitaarpopplaat worden. Da’s precies wat deze jonkies hebben gedaan, op het dEUS-achtige af. Als de zanger nog een beetje doordrinkt en -rookt en zo een mooie doorleefde stem kweekt, dan hebben we met een superband van doen met geniale liedjes en een goed getimed instrumentarium. Hoewel Belief alweer een tijdje uit is, mag het niet zo zijn dat deze plaat aan de aandacht van bijvoorbeeld 3fm ontsnapt. Avant La Lettre produceert pareltjes waarvoor wel degelijk een breder publiek bestaat dan alleen wat puristen in DeSmet. Ja, Ken Stringfellow is ook niet bij het grote publiek bekend, maar sjeezus, wat heeft de man klasse-muziek gemaakt. Dergelijke cd’s kun je maar een paar keer aan de aandacht laten ontsnappen. Ik gun het Belief niet om nu al weggepromoveerd te worden tot de uitverkoopbak.
mij= ALL Music / Rough Trade
4 reacties