Tja. Je kon het verwachten dat het op deze manier zou gebeuren. Tijdens de concerten van vorig jaar werd al een nieuw nummer gespeeld, maar gezien de lange tijd die verstreken is sinds Yanqui U.X.O., had het ook nog rustig even kunnen duren. Maar begin oktober werd de vinylversie van Allelujah! Don't Bend! Ascend! gewoon op de merchandisetafel gelegd. Onaangekondigd. En nu, twee weken later, is de plaat ook officieel uit. Maar goed, Godspeed You! Black Emperor was toch al geen conventionele band. “No singer, no leader, no interviews, no press photos” was het adagium altijd en dat geldt eigenlijk min of meer nog steeds. Al hebben ze onlangs een interview gegeven aan The Guardian. Maar dan wel weer met het verzoek om ook de hele transcriptie van het gesprek te publiceren. Inderdaad, de eigenzinnigheid blijft. Veel lijkt er niet veranderd in het universum van GY!BE. Een drummer vertrok omdat hij voor zijn kind wilde zorgen, de cellist doet ook niet meer mee, maar voor de rest bleef de groep bij elkaar. En dook de studio in om maar eens te kijken hoe ver men zou komen. Nou, ver genoeg voor een nieuwe plaat. Een plaat die verrassend genoeg wat conventioneler is dan de rest van hun oeuvre. Ascend bestaat uit twee lange nummers, beide een minuut of 20 lang, afgewisseld door drones. Opener “Mladic” werd al gespeeld in Amsterdam vorig jaar en is verworden tot een schitterend stuk muzikale woede. Er zal altijd een politieke lading in de muziek van GB!YE zitten en die explodeert hier totaal om te eindigen in de trommelgeluiden van een protestdemonstratie. Een drone van een minuut of zes scheidt Mladic van het tweede lange nummer: “We Drift Like Worried”. Wat direct opvalt is dat de nummers een stuk traditioneler zijn opgebouwd dan eerdere nummers in het oeuvre van GB!YE. Het is een lange, trage opbouw. De nummers bestaan ook niet uit verschillende delen, zoals op een Lift Your Skinny Fits Like Antenna’s To Heaven. Dat maakt dat vooral “We Drift Like Worried” bijna conventioneel aandoet en moeite heeft om de spanning vast te houden. Je begint haast te hopen dat Menuck een zangpartijtje inzet halverwege. De nummers missen ook het speelse, het experimentele van Thee Silver Mount Zion. Na een aantal luisterbeurten ebt dan ook de euforie over een nieuwe GB!YE-plaat weg en blijft er een goede, maar niet bijzondere plaat over. Op het nummer “Mladic” na dan. Postrock is nog steeds niet dood, gezien de heisa om de release van deze plaat en het het feit dat ze dit keer niet in Nederland komen spelen, maar ik moet toch tot de conclusie komen dat deze Canadezen onder het alias Godspeed You! Black Emperor de grenzen van het genre niet meer oprekken. Desalniettemin toch de beste plaat in het genre, dit jaar…
mij=Constellation / Konkurrent
4 reacties