Elektronica met zangeres, zo dacht ik Lights´ muziek redelijk simpel te beschrijven. Valerie Anne Poxleitner en ik kennen elkaar niet. Althans dat denk ik bij het draaien van de eerste nummers van haar tweede cd, getiteld Siberia. Weer zo´n aantrekkelijke zangeres die in de markt gezet wordt met dansbare liedjes, en daar dan succes mee hoopt te krijgen. In het algemeen een genre waar ik weinig mee heb, vooral omdat het vaak veilig gedaan is en het idee om er geld aan te verdienen er vanaf straalt. Bij het derde nummer blijk ik haar toch te kennen. Ik hoor haar zingen: ´If you are a cliffhanger ending, I'm the one that doesn't know anything, like a magpie and a ring, I'm always going to be looking right to you´. Hieronder de beats en – warempel – dit “Toes” heb ik op de radio voorbij horen komen. Het was een bescheiden hit. Als je daar meer van wilt, dan kun je gerust verder luisteren naar Siberia. Mijn bedenkingen bij te commerciële albums kunnen gelukkig ook terzijde geschoven worden, want ze is medeverantwoordelijk voor het materiaal. Ze is dus geen zetbaas van de platenmaatschappij, wat ik kan waarderen. Misschien moet ik ook nog even noemen dat Holy Fuck en Tawgs Salter meegeholpen hebben aan de productie. Als we de commercieel interessantere nummers buiten beschouwing laten, dan gaat het hier en daar toch over het randje met wat meer elektrogeweld. Luister eens naar “Everybody Breaks A Glass” waar Holy Fuck en rapper Shad hun stempel op hebben mogen drukken. Of luister naar de bak teringherrie op het afsluitende “Day One”. Kijk, daar kan ik meer mee. Al is deze release van de Canadese dan nog steeds niet mijn ding.
mij=Last Gang
Er is nu overigens ook een compleet akoestische versie van dit album.