Afgelopen maandag was er in Paradiso een Erased Tapes-verjaardagsfeest. Daar was ik graag bij geweest, helemaal als ik lees hoe goed het was. maar ik was bij Peter Hammill in Tivoli. En dat was ook erg gaaf. Het is het tof om te zien dat al die neoklassieke dingen goed aanslaat in Nederland. Mensen als Frahm, Broderick, O’Halloran en Arnalds zijn hier veelvuldig en de zalen waar ze spelen blijven muistil ondanks dat ze steeds groter en voller lijken de worden. Blijkbaar kan het toch in Nederland. Sylvain Chauveau is hier minder vaak en dat is best jammer, want deze neo-klassieker heeft onder eigen naam en onder de projectnamen Micro:Mega en Arca ook subliem werk afgeleverd. Begin volgende maand is hij weer eens in Nederland. Op een niet bepaald standaard plaats: het Dordrechts museum. Als je kans hebt zou ik zeker langs gaan. Als je gelukt hebt heeft hij daar ook al Simple (rare and unreleased pieces 1998-2010) bij zich, inderdaad een verzamelaar met een boel mooie dingen daar op. Luister hieronder maar vast eens naar “Situation Finale”.
mij=Soundcloud / Concert
4 reacties