Buildings – Melt Cry Sleep

Amphetamine Reptile is terug. Niet met bands zoals Love666, Chokebore, Melvins of Today Is The Day, maar met het geluid van Buildings uit Minneapolis. Nietsontziend, tergende bassen, veel feedback en een uiterst nihilistisch karakter, dat is wat deze tweede plaat Melt Cry Sleep te bieden heeft. Dat is eigenlijk wat Buildings sowieso te bieden heeft. David Yow van Jesus Lizard wordt heden ten dage door tal van jonge bandjes geclaimd als zeer coole opa van de noise. Zo ook door Buildings. IJzeren gitaren, een opeenstapeling van rammelende noise-muren, brabbelend gebulder door overstuurde microfoons en teksten die de grote encyclopedie der frustraties met minimaal twee extra delen aanvullen. Wat opvalt is dat Buildings exact dezelfde grindmolen-bas heeft als Shellac. Die bepaalt het tempo en die voert de spanning op. Als ik vervolgens lees dat Bob Weston getekend heeft voor de mastering van deze plaat, dan valt het kwartje. Weston was de bassist in Shellac en tevens de rechterhand van Steve Albini’s productiewerk. Buildings is er in geslaagd om The Fall naar de Amerikaanse underground van de jaren tachtig te tillen. Nihilistische noise mag weer, de nieuwe avant-garde is geboren.

mij=DoublePlusGood/Cash Cow Production