Beardfish – The Void

The magician looked into the future and saw nothing but a past, repeating itself.
With caution he turned his eyes to the present and found himself staring into a void.
He disappeared in the dark.
Time passed, and one day he returned, with a vision.
Once he talked to the first stranger he met it was clear that in his absence nothing had changed, but him…
Voelde ik me maar zo. Eigenlijk denk ik het elke keer als ik Andy Tillison deze introductie hoor geven bij de start van Beardfish' zevende cd The Void. Helaas kan ik niet anders concluderen dat in de muziekscène om me heen alles sneller verandert dan ik. En dan ook nog eens in een richting die mij helemaal niet aanstaat. Niet dat ik nou zo graag star vast wil houden aan hoe File Under is en wat File Under doet, maar wat we doen, doen we – denk ik – nog steeds goed. We doen een poging om u elke dag weer te attenderen op toffe (of minder toffe) muziek. Omdat er zo ontiegelijk veel muziek is die gehoord móet worden. Daarom is File Under ook zo breed. Fuck die grenzen van indieschmindie, metal, jazz, blues, pop en weet ik wat nog meer. Verbreed je horizon en wees niet bang daar ook bij terug te kijken. Wat is er nou mis mee dat ik nu in december pas een stukje tik over een cd uit augustus? Ben ik daardoor maar een achterlopende sukkel die zijn agenda en het schrijven over muziek niet serieus neemt? Nee, natuurlijk niet, want zeg nou zelf: Is die muziek daardoor nu minder goed dan een half jaar geleden? Ik bedoel maar. Je kunt dan toch prima alsnog gave dingen ontdekken die de voorbijrazende kudde in al zijn haast gemist heeft? Het hijgende hert dat almaar wenst voorop te lopen om zo het eerste van de groene weide te eten wordt ook als eerste afgeknald als de jager hem in het vizier heeft. Jammer voor de gulzigaard. Ik heb en geen medelijden mee en als 'ie het overleeft, dan even goede vrienden. Daarom heb ik ook nooit echt behoefte gehad om te jagen op nieuwe muziek of nieuws die me als een hapklare brok voorgehouden wordt. Het is non-nieuws. Daar was ik al snel achter toen we het een tijdje wel deden. Het verveelde al snel en voelde uiteindelijk als een verspilling van tijd. Misschien pakken we het nog wel weer op, maar dan op een manier die File Under blieft. Urgentie en spraakmakendheid. Ik heb er wat langer over na moeten denken dan me lief is, maar de conclusie die ik vlak na de legendarische woorden van popprofessor Atze de Vrieze voor mezelf trok klopt: Het zal me aan mijn reet roesten of File Under dit is. Laat staan dat ik er een lik. Dat is namelijk nooit de reden geweest dat ik hier ruim tien jaar geleden aan begonnen ben. Zo en nu ga ik nog even mijn jaarlijstje herzien. De heren van Inlog.org schijnen nog behoefte te hebben aan wat goede smaak en ik heb me met terugwerkende kracht bedacht dat daar Beardfish' The Void ook bij hoort. Inderdaad, de Oor die morgen verschijnt kan alweer gebruikt worden als verpakking voor de Beardfish.

mij=Inside Out / EMI