How To Dress Well – Total Loss

Een artiest doet iets goed als journalisten nieuwe genrenamen nodig achten om het gebodene te beschrijven. De slicke stijl van How To Dress Well pleegt men PBR&B te noemen, al is de alternatieve term Hipster R&B net even wat duidelijker. Dit subgenre zou je kunnen laten beginnen met de samenwerking van Kanye West en Bon Iver. Tom Krell verenigt beide kanten in zich. Hij zet het ambient etherische gehalte van Bon Ivers tweede album nog steviger aan, maar tegelijkertijd is zijn muziek van zichzelf al gedrenkt in urban vibes. De vocalen zijn even emotioneel als Frank Ocean, en ondanks hun zweverige onnadrukkelijkheid hebben de beats een bepaalde swag. Wat de plaat zo spannend maakt is dat die swag nooit concreet wordt gemaakt. Nérgens duikt er een rapper op die à la Pusha T even meldt: 'Ma, whatcha wanna do?/I'm in front of you/Grab a friend see, I can have fun with two'. En geloof me er zijn tracks die erom schrééuwen. “Running Back” misschien nog wel het meest van allemaal, met z'n “Drop It Like It's Hot”-sub-bassen, fingersnaps en gewaagde stiltes die James Blake ook graag gebruikt. Total Loss is een album waarop je wel kritiekpuntjes kan formuleren (waarom kan ik de man haast nergens verstaan bijvoorbeeld) maar die worden als het ware voor je oren totaal opgelost. Niet door toe te geven, maar door een melodramatisch zwierende track als “Talking To You” te brengen, die aan Sigur Rós refereert, ook een band die woordloos wérkt. Kortom: terwijl journalisten pielemuizen over hokjes hebben mooie mensen weer wat om op te neuken.

mij=Domino/V2