Het had weinig gescheeld of dit stukje was nooit verschenen. Dat had alles te maken met een hartaanval van Mark Eitzel, frontman van American Music Club. Gelukkig is hij weer opgekrabbeld, had weer inspiratie om nummers te schrijven en vond hij daarnaast iemand zo gek – wat zou jij doen als jij een loterij zou winnen? – om geld te stoppen in een soloplaat. Deze lag, gezien alles wat er gebeurd was, meer voor de hand, dan een plaat met de band waar hij zijn roem aan te danken heeft. Ondanks dat hij toch al een aardige rij solo-albums uit heeft gebracht. Don´t Be A Stranger is van een pracht, zoals je die niet vaak hoort. Ik heb de plaat vorig jaar in geen jaarlijstje voorbij zien komen en dat is eigenlijk wel een schande. Ikzelf voer dan maar even als excuus aan dat deze even langs me heen is gegaan. Eitzel is een zanger met een krachtige donkere stem die wel wat op Nick Drake lijkt. Hij leeft zich op Don´t Be A Stranger uit in een elftal sterke liedjes waarbij de gevoelige snaar geregeld geraakt wordt. Luister eens naar “Oh Mercy”, een verhaal van iemand die er ook bij wil horen. Ondertussen tingelt de piano heerlijk zijn eigen weg en neemt het liedje je aan je hand mee. Je voelt de pijn gewoon. Mocht je overigens bang zijn dat dit een man-met-gitaar-of-piano-plaat is, dan valt dit reuze mee. Hij kreeg hulp van gitarist Vudi (American Music Club) en drummer Pete Thomas (The Attractions). Komende week is Eitzel voor een optreden in ons land. Ik hoop met band, maar zo niet dan komt het vast wel goed. Het is in ieder geval mijn tip voor het komende weekend.
mij=Decor / Bertus
4 reacties