Alpha Tiger zag officieel pas in 2011 het levenslicht, maar vergaarde sinds 2007 enige lokale bekendheid in Duitse underground kringen onder de noemer Satin Black. Als dusdanig werd ook in eigen beheer een cd uitgebracht met als titel Harlequin. In 2011 volgde dan de naamsverandering met in het directe kielzog het tweede plaatwerk voor het label Sonic Attack. Dit samenwerkingsverband zou ruim een jaar stand houden, waarna de overstap plaats vond naar Century media. Op dit derde schijfje heeft Alpha Tiger overduidelijk gegraaid uit de snoeppot van de 80's metal en gluurt de oude Helloween meermaals om de hoek. Originaliteit is dus bepaald geen troef hier, iets waar voorganger Man Or Machine ook al om bekritiseerd werd. Gezegd moet worden dat de kritiek enigszins ter hand is genomen daar er zeker progressie te bespeuren valt in de vorm van afwijkende riffs. Niettemin leunt Beneath The Surface te vaak op in het verleden behaalde resultaten. Daarbij komt nog dat zanger Stephan Dietrich bepaald geen hoogvlieger is. De vocalen zijn te iel voor dit genre dat ballen nodig heeft en bovendien schurkt hij geregeld tegen het toelaatbare aan. De goede man zingt niet echt vals, maar komt ook niet loepzuiver over. Het gitaarwerk en met name de solo's zijn evenwel dik in orde. Met iets meer inventiviteit en een andere zanger had dit best nog wat kunnen worden. Nu sterft alles evenwel in goede bedoelingen.
mij=Century Media
4 reacties