Een van mijn grootste ergernissen is tijd. Tijd vliegt. Sneller nog dan ik soms zelf door heb. Ik schrok er zelf van dat het al weer ruim vier jaar geleden dat ik Elliott Brood aan het werk zag in Ekko. Voor mijn gevoel was het gisteren. Ik blijk dus ondertussen gelukkig geen cd van het Canadese trio gemist te hebben. Hoewel, deze nieuwe Days Into Years is absoluut niet meer funkelhagelneu. In Broods thuisland kwam de plaat namelijk al in 2011 uit. Maar daarom niet getreurd, wat in 2011 goed was is het nu ook nog. Helemaal niet als ze voor invloeden op de liedjes nog verder teruggrijpen. Voor Days Into Years zijn de drie Canadezen geïnspireerd door wat ze tijdens hun tour in 2008 zagen. Daar kwamen de rootsrockers voor het eerst in aanraking met de Canadese militaire graven in België en Frankrijk en wat ze daar zagen en hoorden verwerkten ze in de tracks van Days Into Years. Da's weer eens wat anders dan een liedje over het zitten op je porch? Misschien dat daardoor de songs ook een ander karakter gekregen hebben. De banjo is nog maar schaars te horen en dan nog vooral op de achtergrond. De jengelende, overstuurde gitaren staan veel meer op de voorgrond en het resultaat neigt zo soms zelfs richting Southern Rock. Het tweeluik “Hold You” en “Will You Bury Us” krijgt zelfs een bijna Crazy Horse-achtig karakter. De ingetogen kant van Neil Young komt overigens ook langs: “Northern Air” wordt opgesierd met mondharmonica en meerlagige samenzang. Ik vraag me wel af waar de drie uiteindelijk voor zullen kiezen, voor de op ukelelespel gebaseerde akoestische songs of voor de meer elektrische aanvliegroute die ze hier gebruiken voor het vertellen van hun verhalen. Mij maakt het niet zoveel uit, ik vind het als mengelmoes ook erg goed.
mij=Paper Bag / Factor
4 reacties