Gerard Ekdom vroeg in een uitzending van Toppop3 aan Maxime Barlag van Mister And Mississippi hoe ze hun muziek zou omschrijven. 'Dreampop' was haar antwoord, en ik vind dat die term de lading goed dekt. Rustig, folky en een beetje zweverig, zoals ook te horen is bij bijvoorbeeld Bon Iver, Patrick Watson en, met iets meer dromerig- en zweverigheid, bij Sigur Ros. Dreampop was ook het eerste wat in mij opkwam bij het luisteren naar Country Sleep, het debuutalbum van Night Beds. Maar dan wel met een licht countryrandje. Dat zal komen doordat Winston Yellen, de 23-jarige frontman van Night Beds, Nashville als thuisbasis heeft. Persoonlijke sores als het verbreken van een relatie en stoppen met een studie lagen ten grondslag aan Country Sleep. In een huis wat ooit eigendom was van Johnny Cash en June Carter schreef hij de songs voor dit debuutalbum. Het bleken de ideale omstandigheden en omgeving te zijn voor een album vol melancholische, ingetogen en licht sombere liedjes. Yellen brengt ze overtuigend met zijn hoge en ijle stem. Vaak rustig en breekbaar, zoals in het mooie “Even If We Try” en “22”, het country-achtige “Borrowed Time” en het melodieuze “Cherry Blossoms”, maar ook door de wat meer poppy songs als “Ramona” en “Lost Springs” word ik geraakt. Country Sleep bevat tien prachtige liedjes die als geheel nét niet een droomdebuut vormen, maar me wel bij zullen blijven en die ik vaker zal gaan beluisteren. Volgens mij gaat dit de opmaat vormen voor een mooie toekomst voor Night Beds.
mij=Dead Oceans / Konkurrent
4 reacties