Bauchklang – Akusmatik

Beatboxen. Ik zie het nut er wel van in als je om één uur 's nachts in South Central Los Angeles met je matties staat te battlen, maar om er nou een hele techno-plaat mee te maken… Toch is dat wat het vijftal van Bauchklang op Akusmatik heeft gedaan. 'All sounds based on human vocals', meldt de hoes. Een logische mededeling, want deze gasten zijn zó goed dat het ook best computerbeats hadden kunnen zijn, al is ‘r vast wel een effectje of twee aan te pas gekomen. De techno-illusie geeft de plaat een vervreemdend 'ceci n'est pas une pipe'-sfeertje. En op de momenten dat je het wel merkt missen de beats juist een klinisch tintje, alsof de machines gesmolten zijn. Live zal het ongetwijfeld wél spectaculair zijn, op cd gaat het toch allereerst om de songs. Nu zijn die zeker niet slecht, maar – o ironie – juist de vocalen (pardon, zanglijnen!) vormen een minpuntje. Bandleider Andi Fraenzl heeft een beetje een raar, gemaakt-Amerikaans accent. Misschien dat ze Jamie Lidell eens in moeten huren, die zou zich in dit soort experimenten als een vis in het water voelen. Niettemin bevat Akusmatik een paar lekkere tracks, met het synthpoppy “Warning Bells” en het hypnotiserende “Lagu” als hoogtepunten. 'Fuck tomorrow, we're performing today.'

mij=Bauchklang/Rough Trade