Er zoemt de laatste maanden best wat buzz rond Doldrums, maar eerlijk gezegd vliegt de band mijn oren voorbij. Ik besprak eerder een teaser-ep waarvan indie-dansvloerhitje “Egypt” hier (natuurlijk) terugkeert, maar het jaren negentig-popgevoel dat ik destijds aanstipte bespeur ik niet meer. Doldrums moet het vooral hebben van de meest androgyne vocalen op aarde. Airick Woodhead zingt met een bijzonder authentiek klinkende drama queen-bibber. In zijn melodieën is hij intussen schatplichtig aan een diva als Björk en andere IJslandse excentriekelingen. “She Is The Wave” is muzikaal een toepasselijke titel. Woodward surft op álle golven, van de chillwave van vorig jaar tot new wave uit de eighties. Hij combineert op Lesser Evil in zijn uppie Animal Collective met Bat For Lashes. Het resultaat is wild, om niet te zeggen chaotisch, maar soms ook ineens heel verstild (“Singularity Acid Face”). Slottrack “Painted Black” verraste me het meest, en in positieve zin. Het nummer klinkt alsof Stars een samenwerking met Tricky is aangegaan. Een Tricky in topvorm. Dus toch een beetje nineties.
mij=Souterrain Transmissions
4 reacties