Hadouken! – Every Weekend

Hoe je 59 miljoen views krijgt voor je leadsingle? Door er een clip bij te maken die een verzameling is van de beste YouTube-stunts. Kan linea recta op Dumpert en hij is al op diverse sportzenders langsgekomen. Waarom de originelere animeclip bij bonustrack Mecha Love dan opeens niet meer in Nederland af te spelen is? Geen idee. Ach ja. Ik hoop van harte dat het de Britse band Hadouken! (met uitroepteken) nieuwe fans oplevert. Hun derde plaat Every Weekend is namelijk veel beter dan de tweede. Ik hoor een duidelijk strakker geworden, Pendulum-achtig geluid. “The Vortex” is, zoals de halve plaat, geproduceerd door Loadstar, verder staat er werk van Noisia en Aeph op. Je moet tegen de raps kunnen – de teksten stoten dit keer niet tegen de borst zoals op For the Masses, maar ze hadden bijvoorbeeld ook grappig kunnen zijn (zoals Kraantje Pappie vrij aardig probeert), en hier blijft niet eens een regel hangen. Bonustrack “Oxygen” kwam al in 2011 uit en bleek een degelijke floorfiller. En in deze track-by-track-video stelt zanger James Smith zelf met een wat verveeld gezicht de 12 nummers aan je voor. Goed. Dat zijn dus de feiten. Waarom wordt deze plaat dan na drie keer draaien zo saai? Ik begin me voor te stellen hoe de Hadouken-producers in staat zijn om zelfs een vette subbass onder een Journaalpresentator te zetten. Kan het onderhand eens afgelopen zijn met die Pendulum-klonen die telkens hetzelfde doen? Met de frisse muziekstroming 'grindie' die deze band ooit begon heeft Every Weekend echt niets meer te maken. Er spreekt zelfs een zekere gemakzucht uit de plaat, ondanks het geëvolueerde geluid. Het is allemaal eerder gedaan. Het enthousiasme ontbreekt, ook bij de band zelf. Ik dacht bij mezelf: misschien recenseer ik teveel muziek, of misschien is drum'n'bass ook wel uitontwikkeld. Maar als ik luister naar toch ook behoorlijk generiek werk van Feint of The Bloody Beetroots word ik daar wel weer blij van. Om te zwijgen van de vele instrumentale producers die wél tijdloos blijven. Jongens, omdat jullie eerste plaat zo vet was krijgen jullie nog één recensie van me, maar meer kan ik er echt niet van maken.

mij=Surface Noise