Anouk – Sad Singalong Songs

Toen Anouk aankondigde mee te gaan doen aan het Eurovisie Songfestival werd er menige wenkbrauw gefronst. Met haar liedje “Birds” wilde ze de strijd aangaan. Een outsider vanaf het eerste moment, want donker, in mineur en supermelancholisch. Niet de vrolijke tralala-troep die je normaal gesproken op een songfestival aantreft, maar een echt liedje. Het duurde even voordat het mij pakte maar gaandeweg hoorde ik de schoonheid van het liedje en vooral de prachtige zang van Anouk. Heel anders dan we van haar gewend zijn, niet vuig en rockend, maar melodieus en sober. “Birds” was de opmaat voor Anouks zevende album Sad Singalong Songs, dat een dag voor de finale van het songfestival uitgebracht werd. Nooit is het mij gelukt om een heel album van Anouk van begin tot eind uit te zitten maar met Sad Singalong Songs heb ik daar geen enkele moeite mee. Sterker nog, ik draai al dagen bijna niets anders meer. In soulvolle opener “The Rules” worden de regels van de liefde duidelijk uitgelegd, waarna Anouk in negen melancholische liedjes bloedmooi en ingetogen zingt over liefdesverdriet, relatiecrisissen en vooral het verlangen naar die ene ware liefde. De instrumentatie is sober en sfeervol en heeft, door de strijkers en blazers, een filmachtige sfeer. Misschien zijn er wel daarom bij het sterke “Kill”, het smachtende “Pretending As Always”, het dreigende “The Good Life” en het mooie “Birds” videoclips gemaakt die eigenlijk vier minifilmpjes zijn. Uitschieters kan ik niet noemen, Sad Singalong Songs is een album dat je in zijn geheel moet beluisteren en dat je in bijna veertig minuten meeneemt en meesleept in de donkerste krochten van Anouks ziel. Zware kost, maar nergens topzwaar, eerder louterend. Hoe het met “Birds” is gegaan op het songfestival weten we inmiddels, het kwam glansrijk door de halve finale heen en werd uiteindelijk negende in de finale. Ik kan niet anders dan lof hebben voor hoe slim Anouk dit op haar eigenwijze manier heeft aangepakt. Nu snap ik ook haar Symphonica in Rosso-concerten in oktober, de sad singalong songs lenen zich uitstekend voor een uitvoering met groot orkest. Het songfestival heeft haar Europese bekendheid gegeven en dus is besloten om Sad Singalong Songs wereldwijd uit te brengen. Zal mij niets verbazen als die langverwachte buitenlandse doorbraak nu eindelijk van de grond komt met dit album en zelfs voormalige Anouk-haters een klein beetje van haar gaan houden.

mij=Goldilox