Mocht je de duivel tegenkomen dan kan ik je verzekeren dat hij (zij), dan nooit hoorntjes op heeft. Het zal geen herkenning op het eerste gezicht zijn en voor je het weet lig je op de grond te kermen. Het andere geslacht (de duivel) heeft je zover gekregen dat je om meer smeekt. Als de muziek onder de eerder genoemde duivelverwijzing op opener “Beggin” ook nog opwindend is vanaf de eerste tonen, dan is het duidelijk dat Beans & Fatback op haar tweede studio-album With Skin Attached de paaltjes goed heeft uitgezet om het album verder op te bouwen en hun boodschap duidelijk te maken. Eigenlijk wist ik wel dat de band rond Onno Smit – ook bekend van zijn andere band Lefties Soul Connection – dit kon, maar zo´n geweldige vertaling naar een studio-release was er nog niet eerder. Beans & Fatback weet het allerbeste van de muziek uit de Amerikaanse rootsmuziek (rock, country, soul, blues) op de kaart te zetten. Opener “Beggin” doet in zijn rauwheid aan The Black Keys denken, waarna je in “Use Me” Otis Redding dit nummer met net wat meer soul zo ziet zingen of in “Devil´s Son” Howlin´Wolf goedkeurend naar je knikt. En zo kan ik wel even doorgaan. Met With Skin Attached heeft Beans & Fatback zich definitief op de rootsmuziekkaart gezet. Het enige punt van kritiek dat ik me kan bedenken is dat het met het klokken van nog geen 33 minuten wat aan de korte kant is. Ik zou zo op de knieën gaan liggen, en smeken om meer.
mij=Excelsior / V2
4 reacties