In thuisland Australië én in Canada schijnt ze zeer bekend te zijn maar Toby Beard was mij geheel onbekend. Middels haar vorig jaar uitgebrachte live-album Coming Home maak ik kennis met deze singer-songwriter. Speurend naar wat meer informatie over Toby op het internet las ik bijna alleen maar lovende woorden over Coming Home. Het album bevat vijftien nummers, bij elkaar ruim 73 minuten, die een globaal overzicht geven van de vier albums die Toby de afgelopen jaren uitbracht. Misschien ben ik een zeurpiet of is er wat anders met mij aan de hand, maar ik begrijp al die lovende recensies niet. Allereerst vind ik ik Toby’s stem niet mooi. Dat zal een kwestie van smaak zijn, maar mij doet het niks. Dan is er nog haar band, bestaande uit ukelele, trompet, viool, mondharmonica, bas en keyboard. Op zich niets mis mee, maar de liedjes missen een beetje een eigen smoel en kabbelen allemaal een beetje voort in een hoempapa-ritme. Mijns insziens was het verstandiger geweest om dit album hooguit dertig minuten te laten duren. De 73 minuten heb ik gehaald omdat het moest, liever had ik het album voor de helft al uitgezet. Ik vermoed dat Toby’s muziek het beste aanslaat als je er zelf bij bent, thuis komt de sfeer van het concert niet over. Een ding moet ik Toby wel nageven, toen ik van de week ‘s nachts een keer wakker werd en niet meteen weer in slaap viel, zong het nummer “Don’t Go” de hele tijd rond in mijn hoofd. Dat heeft Toby dan toch weer wél voor elkaar gekregen, al was het de rest van de nacht wel gedaan met mijn nachtrust.
Ook het live-album dat Shelby Lynne vorig jaar uitbracht kan me maar matig bekoren. In tegenstelling tot Toby vind ik Lynnes nummers wél goed. Met haar album Revelation Road uit 2011, wat een prachtig muzikaal verslag is van haar traumatische verleden, had ze zich voor me gewonnen. Op dit album, opgenomen in een gitaarwinkel in Santa Monica, zingt ze veel nummers van Revelation Road. Maar ook haar oudere nummers komen goed tot hun recht. Je hoort Shelby met haar gitaar, kaal en kwetsbaar. Ondanks de kwaliteit zijn achttien nummers best een lange zit voor een live-album. Saaiheid ligt al snel op de loer. Ook hier moet je misschien zelf bij zijn geweest. De bijgeleverde dvd bevat een opname van een concert in een kerkje in Engeland. Dit had een mooie aanvulling kunnen zijn maar is een aanfluiting. Het concert is in zijn ruwe vorm op dvd gezet, het geluid is niet bewerkt en bevat ruis, en het beeld is af en toe trillerig en schokt. Dit voegt totaal niets toe en had op deze manier beter weggelaten kunnen worden.
mij=Tobe Productions / Everso
4 reacties